A Mad Blood Scenario - Ancient

Gaze into my broken eyes, where laughter and sorrow collide.

Scattered are the pieces which time forgot.

See the cracked mirror walls, emerald mist flowing down the halls.

Shattered pieces of a forgotten puzzle.

Feel the shaking of my room, welcome to my most humble tomb.

Lay your head upon the crimson velvet pillow.

Relax as I tell you a tale when lunacy reigned and madness prevailed.

Long nailed fingers run through silken hair.

Our poison tongues now dance, wet with entrancing liquors.

We drown in burning ecstasy, but you seek something more than this.

Tonight another looking glass will crack.

My promises too broken, did you believe what I’ve spoken?

The echoes shall splinter your mind like they did mine.

Prepare my darling, for the nocturnal wedding.

ble tomb.

Lay your head upon the crimson velvet pillow.

Relax as I tell you a tale when lunacy reigned and madness prevailed.

Long nailed fingers run through silken hair.

Our poison tongues now dance, wet with entrancing liquors.

We drown in burning ecstasy, but

you seek something more than this.

Tonight another looking glass will crack.

My promises too broken, did you believe what I’ve spoken?

The echoes shall splinter your mind like they did mine.

Prepare my darling, for the nocturnal wedding.

(Solo — Aphazel)

Gaze into my broken eyes where a deranged love rises, to greet your lovelorn

flesh.

Hallucinating like undead shamans,

You feel the rapturous sting of first death and collapse into lonely arms.

Look now with night piercing eyes, not quite broken, but time shall remedy.

Lick my blood-soaked lips once more, taste the stain of wondrous insanity.

The constant shrieking in your mind drives you crazy.

Yes, my darling, I can hear it too.

The answers you seek lie in the reflection.

Be still, allow the images to caress you, here everything is upside down.

Cackling like undead hyenas, you feel the boggling slap of dementia and

collapse into

delighted arms.

st death and collapse into lonely arms.

Kijk in mijn gebroken ogen, waar gelach en verdriet samenkomen.

Verspreid zijn de stukken die de tijd vergat.

Zie de gebarsten spiegelwanden, smaragdgroene mist die door de gangen stroomt.

Versplinterde stukjes van een vergeten puzzel.

Voel het trillen van mijn kamer, welkom in mijn meest nederige graf.

Leg je hoofd op het karmozijnrode fluwelen kussen.

Ontspan terwijl ik je een verhaal vertel toen waanzin regeerde en waanzin de overhand had.

Lange genagelde vingers gaan door zijdeachtig haar.

Onze giftige tongen dansen nu, nat van betoverende likeuren.

We verdrinken in brandende extase, maar je zoekt iets meer dan dit.

Vanavond barst er weer een kijkglas.

Mijn beloften zijn te gebroken, geloofde je wat ik heb gezegd?

De echo's zullen je geest versplinteren zoals ze de mijne deden.

Bereid mijn schat voor op de nachtelijke bruiloft.

ble graf.

Leg je hoofd op het karmozijnrode fluwelen kussen.

Ontspan terwijl ik je een verhaal vertel toen waanzin regeerde en waanzin de overhand had.

Lange genagelde vingers gaan door zijdeachtig haar.

Onze giftige tongen dansen nu, nat van betoverende likeuren.

We verdrinken in brandende extase, maar

je zoekt iets meer dan dit.

Vanavond barst er weer een kijkglas.

Mijn beloften zijn te gebroken, geloofde je wat ik heb gezegd?

De echo's zullen je geest versplinteren zoals ze de mijne deden.

Bereid mijn schat voor op de nachtelijke bruiloft.

(Solo — Aphazel)

Kijk in mijn gebroken ogen waar een gestoorde liefde oprijst, om je verliefde te begroeten

vlees.

Hallucinerend als ondode sjamanen,

Je voelt de meeslepende prikkel van de eerste dood en valt in eenzame armen.

Kijk nu met nachtelijke ogen, niet helemaal gebroken, maar de tijd zal het verhelpen.

Lik nog een keer aan mijn met bloed doordrenkte lippen, proef de smet van wonderbaarlijke waanzin.

Het constante gekrijs in je hoofd maakt je gek.

Ja, mijn schat, ik kan het ook horen.

De antwoorden die u zoekt, liggen in de reflectie.

Wees stil, laat de beelden je strelen, hier staat alles op zijn kop.

Kakelend als ondode hyena's, voel je de verbijsterende klap van dementie en

instorten in

blije armen.

st dood en val in eenzame armen.