Amores Imperfeitos - ANAVITÓRIA

Não precisa me lembrar

Não vou fugir de nada

Sinto muito se não fui feito o sonho seu

Mas sempre fica alguma coisa

Alguma roupa pra buscar

Eu posso afastar a mesa

Quando você precisar

Sei que amores imperfeitos

São as flores da estação

Eu não quero ver você

Passar a noite em claro

Sinto muito se não fui seu mais raro amor

E quando o dia terminar

E quando o sol se inclinar

Eu posso por uma toalha

E te servir o jantar

Sei que amores imperfeitos

São as flores da estação

Mentira se eu disser

Que não penso mais em você

E quantas páginas o amor já mereceu

Os filósofos não dizem nada

Que eu não possa dizer

Quantos ossos sobre nós eu já guardei

Deixa a luz daquela sala acesa

E me peça pra voltar

Não precisa me lembrar

Não vou fugir de nada

Sinto muito se não fui feito o sonho seu

Mas sempre fica alguma coisa

Alguma roupa pra buscar

Eu posso afastar a mesa

Quando você precisar

Sei que amores imperfeitos

São as flores da estação

Mentira se eu disser

Que não penso mais em você

E quantas páginas o amor já mereceu

Os filósofos não dizem nada

Que eu não possa dizer

Quantos ossos sobre nós eu já guardei

Deixa a luz daquela sala acesa

E me peça pra voltar

Sei que amores imperfeitos

São as flores da estação

Je hoeft me er niet aan te herinneren

Ik zal voor niets weglopen

Het spijt me als ik niet jouw droom was

Maar er is altijd iets

wat kleren om naar te zoeken

Ik kan de tafel verplaatsen

Wanneer je nodig hebt

Ik weet dat onvolmaakte liefdes

Het zijn de bloemen van het seizoen

ik wil je niet zien

Overnacht in het licht

Het spijt me als ik niet je zeldzaamste liefde was

En wanneer de dag eindigt

En wanneer de zon ondergaat

Ik kan voor een handdoek

En serveren u met diner

Ik weet dat onvolmaakte liefdes

Het zijn de bloemen van het seizoen

Liegen als ik zeg

Dat ik niet meer aan je denk

En hoeveel pagina's heeft liefde al verdiend

De filosofen zeggen niets

Dat kan ik niet zeggen

Hoeveel botten over ons heb ik bewaard?

Laat het licht in die kamer aan

En vraag me om terug te komen

Je hoeft me er niet aan te herinneren

Ik zal voor niets weglopen

Het spijt me als ik niet jouw droom was

Maar er is altijd iets

wat kleren om naar te zoeken

Ik kan de tafel verplaatsen

Wanneer je nodig hebt

Ik weet dat onvolmaakte liefdes

Het zijn de bloemen van het seizoen

Liegen als ik zeg

Dat ik niet meer aan je denk

En hoeveel pagina's heeft liefde al verdiend

De filosofen zeggen niets

Dat kan ik niet zeggen

Hoeveel botten over ons heb ik bewaard?

Laat het licht in die kamer aan

En vraag me om terug te komen

Ik weet dat onvolmaakte liefdes

Het zijn de bloemen van het seizoen