Vertigo - Amy Speace

Watch — watch the sun go down, landing on the ground near the line of trees*

Where the shadowspill of light brings an early night, dark enough to see

We sit on the edge, behind the fence daring the gravity above

Am I falling to you, are you falling to me?

Every second there’s more than I can see

Are we losing control, is this vertigo?

We step out of bounds, on uneven ground, running away

My heart can’t hold the weight, the crash or the break, keeping this pace

The very first time — your skin against mine, you hold my hand so tightly

Am I falling to you, are you falling to me?

Every second there’s more than I can see, so don’t let me go in this vertigo

I want it all — I want it, I want it.

I want it more than I’ve ever wanted

I want it all — I want it, I want it.

I want it more than I’ve ever wanted

This is just like a play, the predictable stage we’re living on

And faith can’t tame the stars, those flickering scars that cover our bones

And we trip on our feet, we fumble our speech, we choose the ones we never reach

But I’m falling to you and you’re falling to me — every second there’s more

than we can see — I know I’m losing control, I wanna lose control,

don’t let me go in this vertigo

Kijk — zie hoe de zon ondergaat en op de grond landt in de buurt van de bomenrij*

Waar de schaduw van licht een vroege nacht brengt, donker genoeg om te zien

We zitten op de rand, achter het hek en trotseren de zwaartekracht erboven

Val ik voor jou, val jij voor mij?

Elke seconde is er meer dan ik kan zien

Verliezen we de controle, is dit duizeligheid?

We stappen buiten de perken, op oneffen terrein, rennen weg

Mijn hart kan het gewicht, de crash of de pauze niet aan, dit tempo aanhouden

De allereerste keer — jouw huid tegen de mijne, je houdt mijn hand zo stevig vast

Val ik voor jou, val jij voor mij?

Elke seconde is er meer dan ik kan zien, dus laat me niet gaan in deze duizeligheid

Ik wil het allemaal — ik wil het, ik wil het.

Ik wil het meer dan ik ooit heb gewild

Ik wil het allemaal — ik wil het, ik wil het.

Ik wil het meer dan ik ooit heb gewild

Dit is net een toneelstuk, het voorspelbare podium waarop we leven

En geloof kan de sterren niet temmen, die flikkerende littekens die onze botten bedekken

En we struikelen over onze voeten, we friemelen onze spraak, we kiezen degene die we nooit bereiken

Maar ik val voor jou en jij valt voor mij - elke seconde is er meer

dan we kunnen zien — ik weet dat ik de controle verlies, ik wil de controle verliezen,

laat me niet gaan in deze duizeligheid