Weight of the World - Amy Speace

I still see my brother Michael

Pressed and polished, shaking hands down at the store

Everyone had come to see the all-star hop the greyhound bus and go to war

He punched me in the arm to say goodbye

It was the first time that I saw our father cry

I kept all my brother’s letters tied in ribbon in a box beneath my bed

Every night I read by flashlight with the covers in a tent above my head

His words said «Not to worry, doing fine»

It was his way of trying to ease my mind

While I was trying not to read between the lines

The weight of the world, too heavy to lift

So much to lose, so much to miss

It doesn’t seem fair that an innocent boy

Should have to carry the weight of the world

Then it was football games and homecoming and

Picking out our dresses for the prom

With my brother in some desert dodging bullets when he wasn’t dodging bombs

While we went from the land of brave and free

To just being afraid to disagree

While I was being brought down to my knees by

The weight of the world, too heavy to lift

So much to lose, so much to miss

It doesn’t seem fair that an innocent boy

Should have to carry the weight of the world

It was the middle of December when the Army sent my brother home at last

While the flagpole by the football field flew the colors half-way down the mast

The wind blew cold and snow was coming down

Still everybody turned out from our town

As we laid my brother in that frozen ground

The weight of the world, too heavy to lift

So much was lost, so much was missed

It doesn’t seem fair that any boy or any girl

Should have to carry the weight of the world

Ik zie mijn broer Michael nog steeds

Geperst en gepolijst, handen schuddend in de winkel

Iedereen was gekomen om de all-star te zien hoppen in de greyhound-bus en ten strijde trekken

Hij sloeg me in de arm om afscheid te nemen

Het was de eerste keer dat ik onze vader zag huilen

Ik heb alle brieven van mijn broer in een lint in een doos onder mijn bed bewaard

Elke avond lees ik bij zaklamp met de dekens in een tent boven mijn hoofd

Zijn woorden zeiden: "Maak je geen zorgen, het gaat goed"

Het was zijn manier om me gerust te stellen

Terwijl ik probeerde niet tussen de regels door te lezen

Het gewicht van de wereld, te zwaar om op te tillen

Zoveel te verliezen, zoveel te missen

Het lijkt niet eerlijk dat een onschuldige jongen

Zou het gewicht van de wereld moeten dragen

Toen waren het voetbalwedstrijden en thuiskomst en

Onze jurken uitzoeken voor het schoolbal

Met mijn broer in een woestijn die kogels ontwijkt terwijl hij geen bommen ontwijkt

Terwijl we uit het land van dapper en vrij gingen

Om gewoon bang te zijn om het oneens te zijn

Terwijl ik op mijn knieën werd gebracht door

Het gewicht van de wereld, te zwaar om op te tillen

Zoveel te verliezen, zoveel te missen

Het lijkt niet eerlijk dat een onschuldige jongen

Zou het gewicht van de wereld moeten dragen

Het was midden december toen het leger mijn broer eindelijk naar huis stuurde

Terwijl de vlaggenmast bij het voetbalveld de kleuren tot halverwege de mast wapperde

De wind blies koud en er viel sneeuw

Toch kwam iedereen uit onze stad

Terwijl we mijn broer in die bevroren grond legden

Het gewicht van de wereld, te zwaar om op te tillen

Er is zoveel verloren gegaan, er is zoveel gemist

Het lijkt niet eerlijk dat een jongen of een meisje

Zou het gewicht van de wereld moeten dragen