Ghost - Amy Speace

The first of March faltered like an ache and the hours blurred together in the

grey*

She didn’t change the sheets or make the bed, just put her cheek where he once

lay

She curled up in the hollow where his skin left a faint trace of mint and leaf,

where the cotton held him captive and where she’d watched him sleep

Some people move through our lives and then they’re gone like the morning rain

Some stand with the stillness of a soldier at their post and never change

Some dance along the waterline like waves against the coast

Some forever haunt you like a ghost

February stole more than the snow, bringing early spring to Baltimore

She was surprised to see him after all those years of leaving out the alley door

This time would be different, he swore it with the rapture of a baptized man

His words undressed her loneliness with a gospel built on sand

Some people move through our lives and then they’re gone like the morning rain

Some stand with the stillness of a soldier at their post and never change

Some dance along the waterline like waves against the coast

Some forever haunt you like a ghost

Oh my love, stay

Oh my love, I can wait

Some people move through our lives and then they’re gone like the morning rain

Some stand with the stillness of a soldier at their post and never change

Some dance along the waterline like waves against the coast

Some forever haunt you like a ghost

1 maart haperde als een pijn en de uren vervaagden samen in de

grijs*

Ze verschoonde de lakens niet of maakte het bed niet op, maar legde haar wang op de plek waar hij een keer

leggen

Ze krulde zich op in de holte waar zijn huid een vaag spoor van munt en blad achterliet,

waar het katoen hem gevangen hield en waar ze hem had zien slapen

Sommige mensen gaan door ons leven en dan zijn ze weg als de ochtendregen

Sommigen staan ​​met de stilte van een soldaat op hun post en veranderen nooit

Sommigen dansen langs de waterlijn als golven tegen de kust

Sommige achtervolgen je voor altijd als een spook

Februari stal meer dan de sneeuw en bracht de vroege lente naar Baltimore

Ze was verrast om hem te zien na al die jaren van het verlaten van de steegdeur

Deze keer zou het anders zijn, hij zwoer het met de opname van een gedoopte man

Zijn woorden ontkleedden haar eenzaamheid met een evangelie gebouwd op zand

Sommige mensen gaan door ons leven en dan zijn ze weg als de ochtendregen

Sommigen staan ​​met de stilte van een soldaat op hun post en veranderen nooit

Sommigen dansen langs de waterlijn als golven tegen de kust

Sommige achtervolgen je voor altijd als een spook

Oh mijn liefste, blijf

Oh mijn lief, ik kan wachten

Sommige mensen gaan door ons leven en dan zijn ze weg als de ochtendregen

Sommigen staan ​​met de stilte van een soldaat op hun post en veranderen nooit

Sommigen dansen langs de waterlijn als golven tegen de kust

Sommige achtervolgen je voor altijd als een spook