Como Un Títere - Amanda Miguel

Yo quería que lo nuestro

Fuese más que una costumbre

Yo quería conocer cada repliegue de tu ser

Recorrerte más allí de las fronteras de la piel

¿cuántas noches en tus brazos he llorado hasta dormirme?

¿cuántas veces en tu muro de silencio me estrelló?

Porque nunca te tomaste la molestia de entender

Y todavía yo me pregunto por qué camino se llega a ti

Y qué nuevo idioma puedo inventarte para que un día

Me quieras o’r

Muchas veces he intentado hacerme fuerte y olvidarte

Me da rabia porque casi se perdió mi dignidad sin embargo

Como un títere me dejo manejar

Y todavía yo me pregunto por que camino se llega a ti

Vivo muriendo muertes pequeñas y esta agonía no tiene final

Sé que te pierdo y tengo miedo

Si no es contigo, no quiero vivir

Ah, ah, ah, ah, ah, ah…

ik wilde de onze

Het was meer dan een gewoonte

Ik wilde elke plooi van je wezen kennen

Reis over de grenzen van de huid

Hoeveel nachten in jouw armen heb ik mezelf in slaap gehuild?

Hoe vaak ben ik in jouw muur van stilte neergestort?

Omdat je nooit de moeite hebt genomen om het te begrijpen

En ik vraag me nog steeds af hoe ik bij jou kan komen

En welke nieuwe taal kan ik voor je uitvinden zodat die op een dag

je wilt mij o'r

Vele malen heb ik geprobeerd sterk te worden en je te vergeten

Het maakt me boos omdat mijn waardigheid echter bijna verloren was

Als een marionet laat ik me hanteren

En ik vraag me nog steeds af hoe ik bij jou kan komen

Ik leef kleine sterfgevallen en deze pijn heeft geen einde

Ik weet dat ik je verlies en ik ben bang

Als het niet bij jou is, wil ik niet leven

AH ah ah ah ah ah…