Calla (En Vivo Desde El Auditorio Nacional) - Amanda Miguel, Fernando de la Mora

Calla, el silencio es sagrado

Permanece callado

No te quiero escuchar

Y respeta las leyes del silencio total

Por favor no hables mas

Calla, No me digas lo malo

Lo que crispa mi mano

Que no puede destruir

Solo dame el beso que no me quieres dar

sin tener que rogar

No hables, no es mejor callar

El silencio es sagrado

Si lo rompes

Se enoja y te atrapa

Y puede matarte

Calla

Calla, me hablaras con las manos

Con los labios sellados

Sin la voz me hablaras

Porque hablando

se dicen cosas que hay que callar

Para siempre, por piedad

Calla y que el mundo se pueble

De un silencio absoluto

Que enmudezca tu voz

Yo me niego a escuchar tu absurda verdad

Que me dejas

Que te vas

Stil, stilte is heilig

wees stil

Ik wil niet naar je luisteren

En respecteer de wetten van totale stilte

praat alsjeblieft niet meer

Zwijg, vertel me het slechte niet

Wat beweegt mijn hand?

dat kan niet vernietigen

Geef me gewoon de kus die je me niet wilt geven

zonder te hoeven bedelen

Spreek niet, het is niet beter om te zwijgen

stilte is heilig

als je het breekt

Hij wordt boos en betrapt je

en het kan je doden

Hou je mond

Zwijg, je zult met je handen tegen me praten

met verzegelde lippen

Zonder de stem zul je tegen me praten

omdat praten

er worden dingen gezegd die tot zwijgen moeten worden gebracht

Voor altijd, voor genade

Zwijg en laat de wereld bevolkt worden

Van een absolute stilte

zet je stem stil

Ik weiger te luisteren naar je absurde waarheid

dat je me verlaat

wat ga je weg?