Libertação (Inédito) - Amália Rodrigues

Fui à praia, e vi nos limos

A nossa vida enredada

Ó meu amor, se fugirmos

Ninguém saberá de nada!

Na esquina de cada rua

Uma sombra nos espreita

E nos olhares se insinua

De repente, uma suspeita

Fui ao campo, e vi os ramos

Decepados e torcidos

Ó meu amor, se ficamos

Pobres dos nossos sentidos!

Em tudo vejo fronteiras

Fronteiras ao nosso amor

Longe daqui, onde queiras

A vida será maior!

Nem as esperanças do céu

Me conseguem demover

Este amor é teu e meu

Só na Terra o queremos ter

Ik ging naar het strand, en ik zag de limousines

Ons verstrikt leven

O mijn liefste, als we weglopen

Niemand zal iets weten!

Op de hoek van elke straat

Een schaduw besluipt ons

En in de ogen insinueert

Plots een vermoeden

Ik ging naar het veld en ik zag de takken

Afgehakt en verdraaid

O mijn liefste, als we blijven

Slechte onze zintuigen!

In alles zie ik grenzen

Grenzen aan onze liefde

Ver van hier, waar je maar wilt

Het leven wordt groter!

Noch de hoop van de hemel

ze kunnen me verplaatsen

Deze liefde is van jou en van mij

Alleen op aarde willen we het hebben