Lisboa a Noite - Amália Rodrigues

Lisboa andou de lado em lado

Foi ver uma toirada, depois bailou, bebeu

Lisboa ouviu cantar o fado

Rompia a madrugada quando ela adormeceu

Lisboa não parou a noite inteira

Boêmia, estabanada, mas bairrista

Foi à sardinha assada lá na feira

E à segunda sessão de uma revista

Dali pro Bairro Alto enfim galgou

No céu a lua cheia refulgia

Ouviu cantar o fado, então sonhou

Que era saudade aquela voz que ouvia

Lissabon liep heen en weer

Ging naar een gevecht kijken, danste, dronk

Lissabon hoorde fado zingen

Het brak bij het ochtendgloren toen ze in slaap viel

Lissabon heeft de hele nacht niet stilgestaan

Boheems, slordig, maar buurt

Ging daar sardines roosteren?

En naar de tweede sessie van een tijdschrift

Van daar naar Bairro Alto klom hij eindelijk

In de lucht scheen de volle maan

Hij hoorde de fado zingen en toen droomde hij

Dat de stem die ik hoorde verlangde