Solidad - Amália Rodrigues

Solidão de quem tremeu

A tentação do céu

E dos encantos, o que o céu me deu

Serei bem eu

Sob este véu de pranto

Sem saber se choro algum pecado

A tremer, imploro o céu fechado

Triste amor, o amor de alguém

Quando outro amor se tem

Abandonado, e não me abandonei

Por mim, ninguém

Já se detém na estrada

Eenzaamheid van wie beefde

De verleiding van de hemel

En van de charmes, wat de lucht me gaf

het komt goed met mij

Onder deze sluier van tranen

Niet wetend of ik een zonde huil

Schudden, smeek ik de gesloten hemel

Droevige liefde, iemands liefde

Wanneer een andere liefde heeft

Verlaten, en ik heb mezelf niet in de steek gelaten

voor mij, niemand

Stop al onderweg