Verde, Verde - Amália Rodrigues

A minha canção é verde

Sempre de verde cantei

De verde cantei ao povo

E fui de verde vestido

Cantar à mesa do rei

Verde, verde, verde, verde, verde

Verde em vão cantei!

Lindo moço, disse o povo

Verde moço, disse el rei!

Tive um amor, triste sina!

Amar é perder alguém

Desde então ficou mais verde

Tudo em mim, a voz, o olhar

E o meu coração também!

Verde, verde, verde, verde, verde

Verde em vão cantei!

Coração, por que és tão verde

Por que és verde assim também?

É uma vida além do luto

Amor à margem da lei

Amigos são inimigos

Larga-me, disseram todos

Só eu de verde fiquei!

Verde, verde, verde, verde, verde

Verde em vão cantei!

Ai, canção, por que és tão verde

Ai, por que és verde?

Não sei!

Mijn liedje is groen

Altijd in het groen zong ik

In het groen zong ik voor de mensen

En ik ging in groen gekleed

Zingen aan de koningstafel

Groen, groen, groen, groen, groen

Groen tevergeefs zong ik!

Mooie jonge man, zeiden de mensen

Groene jongen, zei de koning!

Ik had een liefdevol, droevig lot!

houden van is iemand verliezen

Sindsdien is het groener geworden

Alles in mij, de stem, de look

En mijn hart ook!

Groen, groen, groen, groen, groen

Groen tevergeefs zong ik!

Hart, waarom ben je zo groen

Waarom ben jij ook zo groen?

Het is een leven voorbij verdriet

Liefde buiten de wet

vrienden zijn vijanden

Laat me los, zeiden ze allemaal

Alleen ik in het groen was over!

Groen, groen, groen, groen, groen

Groen tevergeefs zong ik!

Oh, lied, waarom ben je zo groen

Oh, waarom ben je groen?

Ik weet het niet!