O Fado Chora-Se Bem - Amália Rodrigues

Mora numa rua escura

A tristeza e amargura

Angústia e a solidão

No mesmo quarto fechado

Também lá mora o meu fado

E mora o meu coração

E mora o meu coração

Tantos passos temos dado

Nós, as três, de braço dado

Eu, a tristeza e a amargura

À noite, um fado chorado

Sai deste quarto fechado

E enche esta rua tão escura

E enche esta rua tão escura

Somos usineiros do tédio

Senhor que não tem remédio

Na persistência que tem

Vem pra o meu quarto fechado

Senta-se ali ao meu lado

Não deixa entrar mais ninguém

Não deixa entrar mais ninguém

Nesta risonha amurada

Não há lugar pra mais nada

Não cabe lá mais ninguém

Só lá cabe mais um fado

Que deste quarto fechado

O fado chora-se bem

O fado chora-se bem

Woont in een donkere straat

Verdriet en bitterheid

Angst en eenzaamheid

In dezelfde afgesloten ruimte

Mijn fado woont daar ook

En mijn hart leeft

En mijn hart leeft

zoveel stappen die we hebben gezet

Wij, de drie, arm in arm

Ik, het verdriet en de bitterheid

'S Nachts, een huilde fado

Ga uit deze gesloten kamer

En vult deze straat zo donker

En vult deze straat zo donker

Wij zijn verveling molenaars

Heer die geen remedie heeft

In de persistentie die het heeft

Kom naar mijn gesloten kamer

Zit daar naast me

Laat niemand anders binnen

Laat niemand anders binnen

In dit lachende bolwerk

Er is geen ruimte voor iets anders

Niemand anders past daar

Er past nog maar één fado in

die van deze gesloten kamer

Fado huilt goed

Fado huilt goed