Na Esquina de Ver o Mar - Amália Rodrigues

Foi no outeiro da Graça

Na esquina de ver o mar

Quanta é tristeza, desgraça

Que finge alegria e passa

Pelas ruas a cantar

Pelas ruas a cantar

Foi no outeiro da Ajuda

Na esquina de ver o Tejo

Quem é triste não se iluda

Que essa tristeza não muda

Mesmo que mude o desejo

Mesmo que mude o desejo

Foi no outeiro do céu

A olhar o mar e o rio

Que uma noite aconteceu

Que um sonho que era só meu

Passou por mim, mas perdi-o

Passou por mim, mas perdi-o

Het was op de heuvel van Graça

Op de hoek van het zien van de zee

Hoeveel is verdriet, schande?

Dat veinst vreugde en gaat voorbij

Door de straten zingend

Door de straten zingend

Het was op de Help Hill

Op de hoek van het zien van de Taag

Wie verdrietig is, laat je niet misleiden

Dat dit verdriet niet verandert

Zelfs als de wens verandert

Zelfs als de wens verandert

Het was op de heuvel van de hemel

Kijkend naar de zee en de rivier

die ene nacht gebeurde

Dat was een droom die alleen van mij was

Het ging aan me voorbij maar ik heb het gemist

Het ging aan me voorbij maar ik heb het gemist