Meu Amor É Marinheiro - Amália Rodrigues

Meu amor é marinheiro

E mora no alto mar

Seus braços são como o vento

Ninguém os pode amarrar

Quando chega à minha beira

Todo o meu sangue é um rio

Onde o meu amor aporta

Seu coração — um navio

Meu amor disse que eu tinha

Na boca um gosto a saudade

E uns cabelos onde nascem

Os ventos e a liberdade

Meu amor é marinheiro

Quando chega à minha beira

Acende um cravo na boca

E canta desta maneira

Eu vivo lá longe, longe

Onde passam os navios

Mas um dia hei-de voltar

Às águas dos nossos rios

Hei-de passar nas cidades

Como o vento nas areias

E abrir todas as janelas

E abrir todas as cadeias

Assim falou meu amor

Assim falou-me ele um dia

Desde então eu vivo à espera

Que volte como dizia

mijn liefde is zeeman

En woont op volle zee

Je armen zijn als de wind

Niemand kan ze vastbinden

Als het op mijn rand aankomt

Al mijn bloed is een rivier

Waar mijn liefde arriveert

Je hart - een schip

Mijn liefde zei dat ik had

In de mond een vleugje nostalgie

En wat haren waar ze geboren zijn

De wind en vrijheid

mijn liefde is zeeman

Als het op mijn rand aankomt

Steekt een anjer in de mond aan

En zingt zo

Ik woon ver, ver weg

Waar de schepen passeren

Maar op een dag zal ik terugkeren

Naar het water van onze rivieren

Ik zal door de steden gaan

Als de wind op het zand

En alle vensters openen

En open alle ketens

Dus sprak mijn liefde

Dus hij vertelde me op een dag

Sindsdien wacht ik

kom terug zoals je zei