Maria de Cruz - Amália Rodrigues

Se não esqueceste

O amor que me dedicaste

E o que escreveste

Nas cartas que me mandaste

Esquece o passado

E volta para meu lado

Porque já estás perdoado

De tudo o que me chamaste

Volta meu querido

Mas volta como disseste

Arrependido

De tudo o que me fizeste

Haja o que houver

Já basta p’ra teu castigo

Essa mulher

Que andava agora contigo

Se é contrafeito

Não voltes, toma cautela

Porque eu aceito

Que vivas antes com ela

Pois podes crer

Que antes prefiro morrer

Do que contigo viver

Sabendo que gostas dela

Só o que eu te peço

É uma recordação

Se é que mereço

Um pouco de compaixão

Deixa ficar

O teu retrato comigo

P’ra eu julgar

Que ainda vivo contigo

als je het niet vergeten bent

De liefde die je aan mij hebt opgedragen

En wat je schreef

In de brieven die je me stuurde

Vergeet het verleden

En kom terug aan mijn zijde

omdat je al vergeven bent

Van alles wat je me noemde

kom terug lieverd

Maar kom terug zoals je zei

Sorry

Van alles wat je me hebt aangedaan

Wat er ook gebeurt

Genoeg voor je straf

Deze vrouw

wie liep er nu met je mee

als het vals is

Kom niet terug, wees voorzichtig

omdat ik accepteer

Moge je eerder bij haar wonen

Nou, je kunt geloven

dat ik liever dood zou gaan

Dan om bij jou te wonen

wetende dat je haar leuk vindt

Precies wat ik van je vraag

het is een herinnering

als ik het verdien

Een beetje medeleven

Laat het blijven

Jouw portret met mij

Voor mij om te oordelen

dat ik nog steeds bij je woon