Marcha do centenário - Amália Rodrigues

Amália Rodrigues — Marcha Do Centenário

Toda a cidade flutua

No mar da minha canção

Passeiam na rua, retalhos de lua

Que caem do meu balão

Deixei Lisboa folgar

Não há mal que me arrefeça

A rir, a cantar, cabeça no ar

Que eu hoje perco a cabeça

Lisboa nasceu, pertinho do céu

Toda embalada na fé

Lavou-se no rio, ai ai ai menina

Foi baptizada na Sé !

Já se fez mulher e hoje o que ela quer

É bailar e dar ao pé

Vaidosa varina, ai ai ai menina

Mas que linda que ela é!

Dizem que eu velhinha sou

Há oito séculos nascida

Nessa é que eu não vou, por mim não passou

Nem a morte nem a vida

O Pagem me fez um fado

De novo ali me leu a sina

Não ter namorado, amor nem cuidado

E ficar sempre menina!

Amália Rodrigues — Centennial March

De hele stad zweeft

In de zee van mijn lied

Lopen op straat, flarden van de maan

Die val uit mijn ballon

Ik laat Lissabon ontspannen

Er is geen kwaad dat me verkouden

Lachen, zingen, hoofd in de lucht

Dat ik vandaag mijn verstand verlies

Lissabon werd geboren, dicht bij de hemel

Alles verpakt in geloof

Aangespoeld in de rivier, oh oh meid

Ze is gedoopt in de kathedraal!

Ze is al een vrouw geworden en vandaag wat ze wil

Het is dansen en lopen

IJdele varina, oh, oh, meisje

Maar wat is ze mooi!

Ze zeggen dat ik een oude dame ben

Acht eeuwen geleden geboren

Dit is waar ik niet heen ga, het ging niet aan me voorbij

Noch dood noch leven

De Pagem maakte me fado

Weer las hij me het bord voor

Geen vriendje, liefde of zorg

En blijf altijd een meisje!