Hortelã Mourisca - Amália Rodrigues

Amália Rodrigues — Hortelâ Mourisca

Vem o sol de agosto, vou dormir no prado

Tudo lá é de gosto, sem ferro de arado

A cama está feita de hortelã mourica

E a macela espreita com graça e belisca!

Hortelã mourisca por entre a macela

Vem lavar teu rosto no orvalho dela!

Hortelã mourisca pela madrugada

Beijarei teus olhos, rosa perfumada!

Sob um mar de estrelas de flor de macela

Não tenho fronteiras, não tenho janelas!

Tenho a minha amada, cotovia arisca

Toda perfumada de hortelã mourisca!

Amália Rodrigues — Hortelâ Mourisca

De augustuszon komt, ik ga slapen in de wei

Alles is er smaakvol, zonder ploegijzer

Het bed is gemaakt van Moorse munt

En de macela stengels met gratie en snuifje!

Moorse munt onder de macela

Kom je gezicht wassen in haar dauw!

Moorse munt bij dageraad

Ik zal je ogen kussen, geparfumeerde roos!

Onder een zee van sterren van Macela-bloem

Ik heb geen grenzen, ik heb geen ramen!

Ik heb mijn geliefde, schichtige leeuwerik

Allemaal geparfumeerd met Moorse munt!