Fado Nocturno - Amália Rodrigues

Rodam as quatro estações

Dá lugar o sol à lua

Cai a noite sem pregões

E nós ficamos na rua

A escutar dois corações

Que dizem que vou ser tua!

Podes dizer um adeus

E olhar-me com desdém

Que eu sei que não serás meu

Só quero que tudo bem

Que agora mesmo morreu

Não o diz a mais ninguém

Cegam as luzes perdidas

Que se escondem pela cidade

Horas mortas, já vencidas

Dóem-me as dores da saudade

E das saudades fingidas

De quem finge ter saudades

De vier stations draaien

De zon maakt plaats voor de maan

De nacht valt zonder handel

En we bleven op straat

Luisteren naar twee harten

Wie zegt dat ik de jouwe zal zijn!

Je kunt gedag zeggen

En kijk me met minachting aan

Dat ik weet dat je niet van mij zult zijn

Ik wil gewoon dat alles goed is

dat is zojuist overleden

Vertel het aan niemand anders

Verblind de verloren lichten

Wie verstoppen zich in de stad?

Dode uren, al verlopen

De pijn van het verlangen doet me pijn

En van het voorgewende verlangen

 wie doet alsof hij mist