Em Aranjuez com Teu Amor (Excerto) - Amália Rodrigues

Junto a ti

Ao correr das horas, meu amor

Ao rumor de fontes de cristal

Que no jardim tentam falar-me

Em voz tímida as rosas

Doce amor

Essas folhas secas já sem cor

Que varre o vento são lembranças de baladas em redor

Restos de promessas feitas com amor

Em Aranjuez entre um homem e uma mulher

Naquele entardecer que não se esquece mais

Ai meu amor

Ao correr das horas com fervor

Voltam de novo as flores a renascer

Sem faltar mais ao mundo a paz

Nem calor sobre a terra

Eu sei bem

Que há palavras secas sem amor

Que o vento leva prós confins da nossa própria solidão

Mas há palavras em flor, ó meu amor

No coração a reflorir, no coração, em nova primavera

Se em Aranjuez me esperas

Ao fim da tarde

Então até a fonte com as flores

Confunde seu rumor

É o nosso horizonte

Em Aranjuez, ai, amor

naast jou

Terwijl de uren lopen, mijn liefste

Naar het gerucht van kristallen fonteinen

Dat in de tuin met me probeert te praten

Met een verlegen stem de rozen

Zoete liefde

Deze droge bladeren zijn al kleurloos

Dat veegt de wind zijn herinneringen aan nachtclubs in de buurt

Overblijfselen van met liefde gemaakte beloften

In Aranjuez tussen een man en een vrouw

Op die avond die je niet meer vergeet

Oh mijn lief

Terwijl de uren met ijver lopen

De bloemen worden opnieuw geboren

Zonder de wereldvrede meer te missen

Geen warmte op aarde

ik weet goed

Dat er droge woorden zijn zonder liefde

Dat de wind naar het einde van onze eigen eenzaamheid waait

Maar er zijn woorden in bloei, oh mijn lief

In het hart om te bloeien, in het hart, in de nieuwe lente

Als je in Aranjuez op me wacht

Aan het eind van de middag

Dus naar de bron met de bloemen

breng je gerucht in de war

Het is onze horizon

In Aranjuez, oh, liefde