(Ensaio) Cravos de Papel - Amália Rodrigues

Tenho sete enamorados

Na rua de lá vem um

Sete facas apontadas

Ao coraçao em jejum

Meu compadre Sao Joao

Das fogueiras, das cantigas

Ficarei par ou parnão

Com as outras raparigas?

Não julge lá que me enjeita

Assim com duas razões

O meu demónio aproveita

As melhores ocasiões

O meu demónio aproveita

As melhores ocasiões

Meninas, vossos amores

São como água corrente

Na margem, prados e flores;

Ao meio, afoga-se a gente

Amorzinho, lua nova

Rica fruta de pomar

Quem será que tira a prova

Do vinho do teu lagar?

Tenho sete enamorados

Na rua de lá vem um

Sete facas apontadas

Ao coraçao em jejum

Tenho sete enamorados

Na rua de lá vem um

Tenho sete enamorados

Na rua de lá vem um

Sete facas apontadas

Ao coraçao em jejum

Ik heb zeven minnaars

Op de straat komt van daar a

Zeven geslepen messen

Naar het hart bij het vasten

Mijn compadre Sao Joao

Van de vreugdevuren, van de liedjes

Ik blijf gelijk of niet

Met de andere meisjes?

Oordeel daar niet dat het me ongemakkelijk maakt

Dus met twee redenen

Mijn demon profiteert

De beste gelegenheden

Mijn demon profiteert

De beste gelegenheden

meiden, jullie liefdes

zijn als stromend water

Aan de oever, weilanden en bloemen;

In het midden verdrinken we

Lieverd, Nieuwe Maan

Rijk boomgaardfruit

Wie doet de test

Van uw wijnpers?

Ik heb zeven minnaars

Op de straat komt van daar a

Zeven geslepen messen

Naar het hart bij het vasten

Ik heb zeven minnaars

Op de straat komt van daar a

Ik heb zeven minnaars

Op de straat komt van daar a

Zeven geslepen messen

Naar het hart bij het vasten