Abril - Amália Rodrigues

Habito o sol dentro de ti

Descubro a terra, aprendo o mar

Por tuas mãos, naus antigas, chega ao longe

Que era sempre tão longe aqui tão perto

Tu és meu vinho, tu és meu pão

Guitarra e fruto, meu navio

Este navio onde embarquei

Para encontrar dentro de ti o país de Abril

E eu procurava-me nas fontes da tristeza

Cantava, adivinhando-te, cantava

Quando o país de Abril se vestia de ti

E eu perguntava quem eras

Meu amor, por ti cantei e tu me deste

Um chão tão puro, algarves de ternura

Por ti cantei à beira-povo, à beira-terra

E achei, achando-te, o país de Abril

Ik bewoon de zon in jou

Ik ontdek het land, ik leer de zee

Door uw handen, oude schepen, reik ver

Dat het hier altijd zo ver weg was zo dichtbij

Jij bent mijn wijn, jij bent mijn brood

Gitaar en fruit, mijn schip

Dit schip waar ik aan boord ging

Om in jou het land van april te vinden

En ik zocht mezelf in de bronnen van verdriet

Ik zong, je raadt het al, ik zong

Toen het land van april je aankleedde

En ik vroeg wie je was

Mijn liefste, ik zong voor jou en jij gaf mij

Zo'n zuivere grond, algarven van tederheid

Voor jou zong ik aan de rand van de mensen, aan de rand van het land

En ik vond, jou vindend, het land van april