Veneno - Alvaro Soler

Cuando dejarás ya las tonterías

Desde que empezamos, siempre igual

Nuestra relación era una utopía

La utopía eres tú

Por fuera pareces una princesa

En tu castillo entré sin recordar

Que tendría que haber pensado con la cabeza

La cabeza se me fue

Es que ya no te puedo controlar, ya no te puedo soportar

Tú eres como veneno, te toco y yo me quemo

Ya no me quiero esconder, ya no te quiero defender

Tú eres como veneno, te toco y yo me quemo

Deja que pregunte unas cuantas cosas

¿Es sólo conmigo o es siempre así?

Ya estoy harto de tus tonterías

Tus tonterías, no pa' mi

Es que ya no te puedo controlar, ya no te puedo soportar

Tú eres como veneno, te toco y yo me quemo

Ya no me quiero esconder, ya no te quiero defender

Tú eres como veneno, te toco y yo me quemo

Un día volviendo a casa sin más

No supe lo que me iba a encontrar, ya nunca podre borrar

Verte en mi cama saltando encima de un desconocido

¿Por qué no me avisas y te encierras con el pestillo?

Así no tengo que tener pesadillas y olvidar que a ti te conocí

Es que ya no te puedo controlar, ya no te puedo soportar

Tú eres como veneno, te toco y yo me quemo

Ya no me quiero esconder, ya no te quiero defender

Tú eres como veneno, te toco y yo me quemo

Wanneer stop je met die onzin?

Sinds we zijn begonnen, altijd hetzelfde

Onze relatie was een utopie

utopie ben jij

Van buiten zie je eruit als een prinses

Ik ging je kasteel binnen zonder het me te herinneren

Wat had ik moeten denken met mijn hoofd

mijn hoofd is weg

Ik kan je niet langer beheersen, ik kan je niet langer verdragen

Je bent als vergif, ik raak je aan en ik brand

Ik wil me niet langer verbergen, ik wil je niet langer verdedigen

Je bent als vergif, ik raak je aan en ik brand

Laat me een paar dingen vragen

Ligt het aan mij of is het altijd zo?

Ik ben je onzin beu

Jouw onzin, niet voor mij

Ik kan je niet langer beheersen, ik kan je niet langer verdragen

Je bent als vergif, ik raak je aan en ik brand

Ik wil me niet langer verbergen, ik wil je niet langer verdedigen

Je bent als vergif, ik raak je aan en ik brand

Op een dag thuiskomen zonder meer

Ik wist niet wat ik zou vinden, ik zal nooit in staat zijn om te wissen

Ik zie je in mijn bed op een vreemde springen

Waarom laat je het me niet weten en sluit je jezelf op?

Dus ik hoef geen nachtmerries te hebben en te vergeten dat ik je heb ontmoet

Ik kan je niet langer beheersen, ik kan je niet langer verdragen

Je bent als vergif, ik raak je aan en ik brand

Ik wil me niet langer verbergen, ik wil je niet langer verdedigen

Je bent als vergif, ik raak je aan en ik brand