Moon Song - [Alexandros]

Until the morning we were side by side

夜を纏いながら 引き裂きながら

It seems like there’d be no end

永遠に終わらないと笑っていた

長月の下 冷えだして

互い以外何も触れなくて

湿気った花火

百円ライターに近づけ、火を付けた

It was so bright, high

It was so bright, high

1分足らずで花火は消え去って

辺りは暗くなり 見えなくなり

街灯を頼って

家路に着く頃にはシラケ切っていた

眩しかったあの時代を

昨夜不意に思い出した

胸の奥底痛むよ

断片的でしかないくせして

And all things

we’ve done are slowly fading away

from the memory

大粒の涙が頬を伝った跡は消え去り

Now we’re dropped into

the new phase gotta throw away

all the history

通り過ぎ去って叢雲に隠れていく

We were so bright, high

We were so bright, high

君がいなくなった世界で

僕はどれくらい残るの？

月の浮かぶ水面を叩く

波紋が不安を象る

Now that It’s over and we can’t go back

二度と戻れない 戻らない

Until the end I was so yangs and fool

小便臭い履歴を叩き割って

傷つかないように

話題の外から見守った

当事者になるのを恐れて

波紋を両手で馴染ませた

And all the things

I’ve done are slowly changing

the way from the theory

大粒の雨が記憶を巡って後は閉じ去り

Now we’re dropped into

the new phase gotta throw away

all the history

通り過ぎ去った雨雲から舌を出して

I feel so high, high

I feel so high, high

光の無いこの世界で

僕はどれくらい見えるの？

«次"が浮かんだその場所へ

ツキを頼らずに向かおう

君がいなくなった世界で

僕はどれくらい残るの？

君がいないならいないで

自ら月に成り上がろう

ララララ、ラララ

ラララ、ララ

Tot de ochtend dat we zij aan zij waren

Tijdens het dragen van de nacht en tranen

Het lijkt alsof er geen einde zou zijn

Ik moest lachen als het niet voor altijd zou eindigen

Het wordt koud tijdens de lange maanden

Ik heb niets anders aangeraakt dan elkaar

Vochtig vuurwerk

Ik bracht het dichter bij een aansteker van 100 yen en stak het in brand.

Het was zo helder, hoog

Het was zo helder, hoog

Het vuurwerk was in minder dan een minuut verdwenen

Het gebied wordt donker en onzichtbaar

Vertrouwen op straatverlichting

Tegen de tijd dat ik thuiskwam

Dat oogverblindende tijdperk

Ik herinnerde me opeens gisteravond

Het doet pijn diep in mijn borst

Ook al is het maar fragmentarisch

en alle dingen

we hebben gedaan, vervagen langzaam

uit het geheugen

De sporen van grote tranen die over de wangen lopen verdwijnen

Nu zijn we gedropt in

de nieuwe fase moet weggooien

de hele geschiedenis

Kom langs en verstop je in Murakumo

We waren zo helder, high

We waren zo helder, high

In een wereld waar je weg bent

Hoe lang blijf ik?

Raak het drijvende wateroppervlak van de maan

Rimpelingen maken angst

Nu het voorbij is en we niet meer terug kunnen

Ik kan niet terug

Tot het einde was ik zo yangs en gek

Breek de geschiedenis van urinegeur

Raak niet gewond

Ik keek van buiten het onderwerp

Bang om een ​​feestje te zijn

Ik vermengde de rimpelingen met beide handen

En alle dingen

Ik heb gedaan veranderen langzaam

de weg van de theorie

Een zware regen circuleert rond de herinnering en sluit zich dan weer

Nu zijn we gedropt in

de nieuwe fase moet weggooien

de hele geschiedenis

Steek je tong uit de regenwolken die voorbij zijn gevlogen

Ik voel me zo high, high

Ik voel me zo high, high

In deze wereld zonder licht

Hoe lang kan ik zien?

Naar de plaats waar «volgende» in me opkwam

Laten we gaan zonder te vertrouwen op Tsuki

In een wereld waar je weg bent

Hoe lang blijf ik?

Als je er niet bent

Laten we zelf naar de maan stijgen

La la la la, la la la

Lalala, Lala