Tanto - Alexandre Carlo, BRAZA

Quanto

Ele e ela e o gosto do encanto

Puro acaso escrito entre tantos

Deixa a vida unir ou separar

Tanto, depois de um dia de gala

Janeiro banhava a cidade

Com o hálito fresco da noite

E o céu tropical cintilava

Saíram pra rua sorrindo

O show prometia o bailado

De almas que, interagindo

Viviam o seu bronzeado

Dos copos na mão, aos corpos ao chão

Mostrando a intenção, não tinham noção do

Quanto

Ele e ela e o gosto do encanto

Puro acaso escrito entre tantos

Deixa a vida unir ou separar

Tanto, na hora em que o brilho dos olhos

Diz muito mais do que os lábios

E fluem por todos os poros

Hormônios sinceros e sábios

A sede do instinto pedindo

Transcende o certo e o errado

E o Amor que se basta existindo

Não tem que ser justificado

Num quarto pra dois, verdade é o que sois

A Lua se pôs, o que vem depois?

Quanto

Ele e ela e o gosto do encanto

Puro acaso escrito entre tantos

Deixa a vida unir ou separar

Hoe veel

Hij en zij en de smaak van charme

Puur toeval geschreven tussen zovelen

Laat het leven verenigen of scheiden

Zozeer zelfs, na een galadag

Januari baadde de stad

Met de frisse adem van de nacht

En de tropische lucht schitterde

Ze gingen glimlachend de straat op

De show beloofde ballet

Van zielen die, interactief

Ze leefden hun kleurtje

Van bril in de hand tot lijven op de grond

Ze lieten hun intentie zien en hadden geen idee van de

Hoe veel

Hij en zij en de smaak van charme

Puur toeval geschreven tussen zovelen

Laat het leven verenigen of scheiden

Zozeer zelfs, op het moment dat de ogen schijnen

Zegt veel meer dan lippen

En ze stromen door elke porie

Oprechte en wijze hormonen

De zetel van instinct vragen

Overstijgt goed en fout

En de liefde die er al genoeg is

Het hoeft niet te worden verantwoord

In een kamer voor twee ben je de waarheid

De maan is ondergegaan, wat komt er daarna?

Hoe veel

Hij en zij en de smaak van charme

Puur toeval geschreven tussen zovelen

Laat het leven verenigen of scheiden