Зов - Алексей Страйк

Всегда страшно терять близких людей.

Но в детстве потери переносятся легче.

И лишь с годами приходит осознание того, кем являлся для тебя, тот,

навсегда ушедший человек.

Маленькая девочка, начинала свой путь по жизни, полной пестрых красок,

купалась в грёзах, мечтала, когда вдруг нелепая смерть, забрала самого

близкого ей человека — отца…

Зов

Было все совсем иначе,

Мчалась вдаль, гонимая мечтой,

Море грез осталось за чертой.

В одеяло сна,

Черных роз стена…

Зови, зови из облаков.

Зови, зови из детских снов

За спиной усталый Ангел,

Смотрит в воду, видит небеса,

Слез полны бесцветные глаза.

Рядом, чуть дыша

Спит твоя душа.

Зови, зови из облаков.

Зови, зови из детских снов

Лети, лети в край вешних стай,

Зови, зови не отпускай.

День развеет страх,

Только все не так.

Зови, зови из облаков.

Зови, зови из детских снов

Лети, лети в край вешних стай,

Зови, зови не отпускай.

Het is altijd eng om dierbaren te verliezen.

Maar in de kindertijd zijn verliezen gemakkelijker te dragen.

En pas met de jaren komt het besef van wie hij voor jou was, die ene

voor altijd verdwenen persoon.

Een klein meisje begon haar reis door een leven vol kleurrijke kleuren,

badend in dromen, gedroomd, toen plotseling een absurde dood nam

een persoon dicht bij haar - haar vader ...

Telefoongesprek

Alles was anders

Gehaast in de verte, gedreven door een droom,

De zee van dromen blijft achter.

In een deken van slaap

Muur van zwarte rozen...

Bel, bel vanuit de wolken.

Bel, bel vanuit kinderdromen

Achter een vermoeide engel,

Kijkt in het water, ziet de lucht,

Kleurloze ogen zijn vol tranen.

Dichtbij, een beetje ademen

Je ziel slaapt.

Bel, bel vanuit de wolken.

Bel, bel vanuit kinderdromen

Vlieg, vlieg naar het land van de lentekudden,

Bel, bel, laat niet los.

De dag verdrijft angst

Het is gewoon niet zo.

Bel, bel vanuit de wolken.

Bel, bel vanuit kinderdromen

Vlieg, vlieg naar het land van de lentekudden,

Bel, bel, laat niet los.