Плач свирели (бонус) - Алексей Страйк

День как стекло разбила,

Тень по стене размыла ночь,

Ты не спишь, ты не спишь…

Ты — отраженье неба,

Ты — повторенье света, но…

Ты одна, ты грустишь…

Плач свирели душа в метели,

Но еще не умерла.

Замерзаешь и улетаешь

В царство вечного тепла.

Спишь, но глаза открыты,

И все мечты — прозрачный дым,

Без огня, без огня.

Дождь — это только слезы,

И облетают лепестки

С белых роз, мертвых роз…

Плач свирели душа в метели,

Но еще не умерла.

Замерзаешь и улетаешь

В царство вечного тепла.

День как стекло разбила,

Тень по стене размыла ночь,

Ты не спишь, ты не спишь…

De dag brak als glas

De schaduw op de muur vertroebelde de nacht,

Je slaapt niet, je slaapt niet...

Jij bent de weerspiegeling van de lucht

Je bent een herhaling van de wereld, maar...

Je bent alleen, je bent verdrietig...

De roep van de fluit van de ziel in een sneeuwstorm,

Maar ze is nog niet dood.

Bevries en vlieg weg

Naar het rijk van eeuwige warmte.

Je slaapt, maar je ogen zijn open,

En alle dromen zijn transparante rook,

Geen vuur, geen vuur.

Regen is alleen maar tranen

En de bloemblaadjes vliegen rond

Van witte rozen, dode rozen...

De roep van de fluit van de ziel in een sneeuwstorm,

Maar ze is nog niet dood.

Bevries en vlieg weg

Naar het rijk van eeuwige warmte.

De dag brak als glas

De schaduw op de muur vertroebelde de nacht,

Je slaapt niet, je slaapt niet...