Сучка с сумочкой - Алексей Хвостенко (Хвост)

Не закрывайте личико тряпицею,

Ведь ничего вам скоро не останется,

Я мог болтаться меж двумя столицами,

Но я не знаю с кем придется кланятся.

Приятели, кругом одно невежество,

Неверие и нету информации.

Ах, девушки, ах прелесть вашей свежести

Для истины еще одно препятствие.

Гремит ли барабан иль плачет дудочка —

Мне все едино, если это правильно,

Но если рядом ходит сучка с сумочкой,

Я не уверен в том, что это правильно.

Зачем, скажи, я не уверен в будущем?

Ведь прошлое звучит — струна нестройная,

А настоящее я встречу в булочной,

Ах, новое такое непристойное.

Но есть залог, что все прекрасно в будущем

Не пыль и зной, а облачко приятное,

Волшебный миг — приходит сучка с сумочкой,

В ней каждое движение непонятное.

Ах, этот миг, ах, горькое варение,

Пусть пиво бродит в бочке вместе с солодом,

Ведь жизнь могла быть чистое парение,

Но небо пролилось дождем и холодом.

Не стало наслаждений, ни одежд —

Проходит мимо армия в сорочках,

Ее сердца расположились между,

Как будто звук в пятилинейных строчках.

В пяти концах растягивалась нить,

И насекомое не хочет жить,

Оно дышать не хочет тем не менее,

Никто не может знать его намерений.

Bedek je gezicht niet met een doek,

Er blijft straks immers niets meer voor je over,

Ik zou tussen twee hoofdsteden kunnen rondhangen,

Maar ik weet niet voor wie ik moet buigen.

Vrienden, overal is onwetendheid,

Ongeloof en geen informatie.

Oh meiden, oh de schoonheid van je frisheid

Er is nog een hindernis voor de waarheid.

Of de trommel nu rommelt of de pijp huilt -

Ik ben allemaal hetzelfde als het goed is

Maar als er een teef met een handtas in de buurt loopt,

Ik weet niet zeker of dit klopt.

Waarom, vertel me, ben ik niet zeker van de toekomst?

Het verleden klinkt immers - een dissonante snaar,

En ik zal de echte ontmoeten in de bakkerij,

Ach, het nieuwe is zo obsceen.

Maar er is een garantie dat alles in de toekomst in orde is

Geen stof en hitte, maar een aangename wolk,

Een magisch moment - een teef komt met een handtas,

Daarin is elke beweging onbegrijpelijk.

Ah, dit moment, ah, bitter brouwsel,

Laat het bier samen met de mout in het vat gisten,

Het leven kan tenslotte puur stijgen zijn,

Maar de lucht stortte regen en kou.

Er waren geen genoegens, geen kleren -

Een leger in hemden komt voorbij,

Haar harten genesteld tussen,

Zoals geluid in vijfregelige lijnen.

Aan vijf uiteinden werd een draad gespannen,

En het insect wil niet leven,

Het wil niet ademen, maar toch,

Niemand kan zijn bedoelingen kennen.