Прославление Олега Соханевича - Алексей Хвостенко (Хвост)

В море Черном плывет Россия

Вдоль советских берегов,

Волны катятся большия

От стальных её бортов.

А с советских полей

Дует гиперборей,

Поднимая чудовищный понт.

Соханевич встает,

В руки лодку берет,

И рискует он жизнью своей.

Как библейский пророк Иона,

Под корабль нырнул Олег,

Соханевич таким порядком

Начал доблестный свой побег.

Девять дней и ночей

Был он вовсе ничей,

А кругом никаких стукачей.

На соленой воде,

Ограничен в еде,

Словно грешник на Страшном Суде.

На турецкий выходит берег

Соханевич молодой.

Турки вовсе ему не верят,

Окружают его толпой.

И хватают его,

И пытают его,

«Отвечай, — говорят, — что чего?

Ты не баш ли бузук?

Ты нам враг или друг?

И откуда свалился ты вдруг?»

«Да, приплыл я сюда по водам

Как персидская княжна.

От турецкого народа

Лишь свобода мне нужна.

Я с неволи бежал,

Я свободы желал,

Я приплыл по поверхности вод.

Я не баш, не бузук,

Я не враг и не друг,

И прошу не чинить мне невзгод.»

Турки лодку проверяли,

Удивлялися веслам.

И героя соблазняли,

Чтоб увлечь его в ислам.

«Если ты, — говорят,

Десять суток подряд,

Мог ни пить, и не есть, и не спать,

То тебе Магомет

Через тысячу лет

Даст такое, что лучше не взять.»

«Отпустите, турки, лодку,

Не дивитеся веслам.

Лучше вместе выпьем водки,

Лишь свобода — наш ислам.

В нашей жизни одно

Лишь свободы вино,

И оно лишь одно мне мило,

Мне свобода мила.

Вот такие дела.

И прошу не неволить меня.»

Возле Статуи Свободы

Ныне здравствует Олег.

Просвященные народы,

мы друзья ему навек.

Лишь такими, как он,

От начала времён

Восхищается наша земля!

Он прославил себя,

И меня, и тебя,

Смело прыгнув за борт корабля!

Rusland drijft in de Zwarte Zee

Langs de Sovjetkusten

De golven rollen groot

Van zijn stalen zijkanten.

En uit de Sovjet-velden

Hyperboreaans blazen,

Een monsterlijke show opvoeden.

Sochanevich staat op

Neemt de boot in de hand

En hij riskeert zijn leven.

Zoals de bijbelse profeet Jona,

Oleg dook onder het schip,

Sokhanevitsj in deze volgorde

Hij begon zijn dappere ontsnapping.

Negen dagen en nachten

Hij was helemaal niets

En er zijn geen informanten in de buurt.

Op zout water

Beperkt in eten

Als een zondaar bij het Laatste Oordeel.

De Turkse kust komt naar buiten

Sochanevich is jong.

De Turken geloven hem helemaal niet,

Ze omringen hem met een menigte.

En ze grijpen hem

En ze martelen hem

"Antwoord", zeggen ze, "wat van wat?

Sla je geen buzuk?

Ben jij onze vijand of vriend?

En waar ben je ineens van gevallen?"

“Ja, ik heb hier op het water gevaren

Als een Perzische prinses.

Van het Turkse volk

Het enige wat ik nodig heb is vrijheid.

Ik vluchtte uit gevangenschap

Ik wilde vrijheid

Ik zwom op het wateroppervlak.

Ik ben geen bash, geen buzuk,

Ik ben geen vijand en geen vriend,

En ik vraag je om geen problemen voor me te maken."

De Turken controleerden de boot

Verbaasd over de roeispanen.

En de held werd verleid

Om hem naar de islam te lokken.

"Als je", zeggen ze,

Tien dagen achter elkaar

Kon niet drinken, noch eten, noch slapen,

Dat is Mohammed voor jou

Over duizend jaar

Het geeft iets dat je beter niet kunt nemen.”

"Laat los, Turken, de boot,

Verbaas je niet over de riemen.

Laten we samen wodka drinken

Alleen vrijheid is onze islam.

Er is één ding in ons leven

Alleen vrijheidswijn

En het is maar één ding dat lief voor me is,

Ik hou van vrijheid.

Dat is het.

En dwing me alsjeblieft niet."

In de buurt van het Vrijheidsbeeld

Leef nu Oleg.

verlichte volkeren,

we zijn zijn vrienden voor altijd.

Vind hem alleen leuk

Vanaf het begin der tijden

Ons land wordt bewonderd!

Hij verheerlijkte zichzelf

Zowel ik als jij

Stoutmoedig overboord springen van het schip!