Песня о независимости - Алексей Хвостенко (Хвост)

Кто от мира независим, кто узду ему не рвет,

Кто ему от ямы лисьей волчий корень не кует,

Кто дубовою пенькою в печь не мечет сгоряча,

Кто кумы его тюрьмою не кивает от плеча?

Голова лежит поодаль — руки-ноги в стороне,

Бродит узник на свободе в незнакомой стороне,

Черт на редкий ладан лает, сладкий дым меняет масть,

Ветер-ветер собирает зубы в каменную пасть.

Говорю вам: редкий ветер скачет в каменную ночь,

Черт от беса рыло прячет — отпустить его не прочь,

Узник бродит вкруг темницы, головой ломая дверь,

Все течет перемениться — говорю я вам теперь.

Ах, поверь, поверь, поверьте, говорю — поверьте мне —

Волчий дуб не стоит смерти в незнакомой стороне,

Слез не знает пень в природе, чтоб лепить на обух плеть…

Кто от мира на свободе, чтоб хвалу ему не петь?

Die onafhankelijk is van de wereld, die zijn hoofdstel niet breekt,

Wie smeedt geen wolvenwortel uit een vossenkuil,

Wie gooit er niet haastig een eikenstronk in de oven,

Wie zijn de peetvaders van zijn gevangenis die niet vanaf de schouder knikt?

Het hoofd ligt op een afstand - armen en benen opzij,

Een gevangene zwerft vrij rond in een onbekende kant,

De duivel blaft zeldzame wierook, zoete rook verandert van kleur,

Wind-wind verzamelt tanden in een stenen mond.

Ik zeg je: een zeldzame wind galoppeert in de stenen nacht,

De duivel verbergt zijn snuit voor de demon - vind het niet erg om hem te laten gaan,

De gevangene dwaalt door de kerker en breekt de deur met zijn hoofd,

Alles stroomt om te veranderen - dat zeg ik je nu.

Oh, geloof me, geloof me, geloof me, ik zeg - geloof me -

Wolf eik is de dood niet waard in een onbekende kant,

Tranen kennen de stronk in de natuur niet om een ​​zweep op de kolf te boetseren...

Wie is vrij van de wereld om haar lof niet te zingen?