Эпиталама - Алексей Хвостенко (Хвост)

Я говорю вам: жизнь красна

В стране больших бутылок,

Здесь этикетки для вина,

Как выстрелы в затылок,

Здесь водка льется из обойм

Похмельной пулей в небо,

Готов поспорить я с тобой,

Что ты здесь прежде не был.

Здесь овцы падают в окоп,

Поет снегирь в полете,

Из птички выросший укроп —

Молитва в миномете.

Верблюд, прошедший сквозь коня,

Сказал подруге: где мы?

Накройте саваном меня —

Ведь я здесь прежде не был.

Она ж сказала: для войны

Ты б пригодился лучше,

Не прячь, не прячь от всей страны

Свое богатство, лучник!

Тебе ж, увы, скажу я: нет!

Твой слишком лук натянут!

Могу играть с тобой в крокет,

Но жить с тобой не стану.

Ik zeg je: het leven is rood

In het land van grote flessen

Hier zijn de wijnetiketten,

Zoals schoten in de achterkant van het hoofd

Hier stroomt wodka uit clips

Een katerkogel in de lucht

Ik ben klaar om met je in discussie te gaan

Dat je hier nog niet eerder bent geweest.

Hier vallen de schapen in de greppel,

De goudvink zingt tijdens de vlucht,

Dille gegroeid van een vogel -

Gebed in mortel.

Kameel die door een paard gaat

Zei tegen een vriend: waar zijn we?

Bedek me met een lijkwade

Ik ben hier tenslotte nog nooit geweest.

Ze zei: voor de oorlog

Je zou beter geschikt zijn

Verberg je niet, verberg je niet voor het hele land

Uw rijkdom, boogschutter!

Tegen jou zeg ik helaas: nee!

Je boog is te getrokken!

Ik kan croquet met je spelen

Maar ik zal niet bij je wonen.