Тишина за кулисами - Александр Шапиро

Тишина за кулисами, и софиты погашены,

В темной комнатке маленькой тускло тлеет свеча,

Отражаясь афишами, будто славой вчерашнею,

Свет поймает нечаянно силуэт скрипача,

В мутном зеркале времени, дни висят паутинкою,

Здесь как будто нечаянно ночь нашла свой приют,

Осень краски пастельные размывает дождинками,

Все как прежде отчаянный, лишь глаза выдают.

Эх ты жизнь — тревожный сон, под шелест нот,

Закружилась песней, птицей над Землей,

Пусть метель снегами душу занесет,

Лишь бы дрогнула струна души другой.

Грим смывается радугой, а под ним черно-белая

Акварель одиночества глаз усталых и рук,

Сам себе назагадывал, и что сказано — сделано,

Но покинуть так хочется заколдованный круг.

Эх ты жизнь — тревожный сон, под шелест нот,

Закружилась песней, птицей над Землей,

Пусть метель снегами душу занесет,

Лишь бы дрогнула струна души другой.

Stilte achter de schermen, en de schijnwerpers zijn gedoofd,

In een kleine donkere kamer smeult een kaars vaag,

Weerspiegeld door posters, als door de glorie van gisteren,

Het licht zal per ongeluk het silhouet van de violist opvangen,

In de modderige spiegel van de tijd hangen de dagen als spinnenwebben,

Hier, als bij toeval, vond de nacht zijn beschutting,

Herfst verven pastel vervaagt met regendruppels,

Alles is even wanhopig als voorheen, alleen de ogen geven het op.

Oh, je leven is een verontrustende droom, onder het ruisen van muziek,

Het draaide met een lied, een vogel over de aarde,

Laat de sneeuwstorm de ziel bedekken met sneeuw,

Als de snaar van de ziel van een ander maar zou beven.

De make-up wordt weggespoeld door de regenboog, en daaronder is zwart en wit

Aquarel van eenzaamheid van vermoeide ogen en handen,

Ik dacht bij mezelf, en wat gezegd is, is gedaan,

Maar ik wil zo graag de vicieuze cirkel verlaten.

Oh, je leven is een verontrustende droom, onder het ruisen van muziek,

Het draaide met een lied, een vogel over de aarde,

Laat de sneeuwstorm de ziel bedekken met sneeuw,

Als de snaar van de ziel van een ander maar zou beven.