Судьба - Александр Буйнов

Вот и жизнь, ты моя жизнь,

То ухабы, то канавы,

Реки все без переправы,

Так что знай себе, держись.

Ну, а я и не дрожу среди этой круговерти,

Может быть, мне шаг до смерти,

А я все твержу, твержу.

Видать, такая она,

Судьба такая моя судьба,

Видать, такая она,

Судьба моя упрямая.

То поманит как магнит,

А потом на дно забросит

И прощенья не попросит,

Ничего не объяснит.

Но мне такая по плечу,

И пускай мы в разном весе,

А это даже интересней,

И я сдаваться не хочу.

Видать, такая она,

Судьба такая моя судьба,

Видать, такая она,

Судьба моя упрямая.

Попросил я у судьбы

Хоть чуть-чуть исправиться,

Она даже не старается,

Понапрасну все мольбы.

И ну-да ладно, всё равно,

Ох, ты жизнь моя лихая,

Мне сгодится и такая,

А другой и не дано.

Видать, такая она,

Судьба такая моя судьба,

Видать, такая она,

Судьба моя упрямая.

Видать, такая она,

Судьба, такая моя судьба,

Видать, такая она, судьба моя,

Упрямая, упрямая, упрямая.

Dit is het leven, jij bent mijn leven

Nu kuilen, dan greppels,

De rivieren zijn allemaal zonder oversteek,

Dus ken jezelf, wacht even.

Wel, ik beef niet te midden van deze wervelwind,

Misschien ben ik een stap naar de dood

En ik blijf zeggen, ik zeg.

Zie je, ze is

Het lot is mijn lot

Zie je, ze is

Mijn lot is koppig.

Dat zal lonken als een magneet,

En dan zal het naar de bodem werpen

En hij zal niet om vergeving vragen

Zal niets uitleggen.

Maar ik ben op de schouder,

En laten we in verschillende gewichten zijn,

En het is nog interessanter

En ik wil niet opgeven.

Zie je, ze is

Het lot is mijn lot

Zie je, ze is

Mijn lot is koppig.

ik vroeg het lot

Repareer het maar een beetje

Ze probeert het niet eens

Tevergeefs alle gebeden.

En ach, hoe dan ook,

Oh, jij bent mijn onstuimige leven,

Deze vind ik ook leuk

En de andere wordt niet gegeven.

Zie je, ze is

Het lot is mijn lot

Zie je, ze is

Mijn lot is koppig.

Zie je, ze is

Lot, dit is mijn lot

Zie je, zo is het, mijn lot,

Koppig, koppig, koppig.