Отель - Александр Буйнов

Сгорает осень над печалях и гибнет золото рябин.

С любовью мы чуть запоздали, ты не одна, я не один.

Тебя ждет дома муж довольный, меня прелестная жена.

Но почему скажи так больно я не один, ты не одна.

Припев:

В чужом отеле полумрак, шампанское в бокале.

Шептали губы нам пора, а руки не пускали.

В чужом отеле за стеной шел дождь и пели грозы.

Мы были счастливы с тобой, все остальное проза.

Цветы и складки на постели, вином залитый тонкий шелк.

Как много мы сказать хотели — не уходи, побудь еще.

Не уходи, дай наглядеться.

Хочу испить я все до дна.

И разрываются два сердца.

Я не один, ты не одна.

Припев:

В чужом отеле полумрак, шампанское в бокале.

Шептали губы нам пора, а руки не пускали.

В чужом отеле за стеной шел дождь и пели грозы.

Мы были счастливы с тобой, все остальное проза.

В чужом отеле полумрак, шампанское в бокале.

Шептали губы нам пора, а руки не пускали.

В чужом отеле за стеной шел дождь и пели грозы.

Мы были счастливы с тобой, все остальное проза.

De herfst brandt van verdriet en het goud van lijsterbes vergaat.

Met liefde zijn we een beetje laat, je bent niet alleen, ik ben niet alleen.

Een tevreden echtgenoot wacht thuis op je, een lieve vrouw wacht op mij.

Maar waarom zeggen dat het zoveel pijn doet, ik ben niet de enige, jij bent niet de enige.

Refrein:

Het is schemering in andermans hotel, champagne in een glas.

Lippen fluisterden dat het tijd is voor ons, maar handen lieten niet los.

Het regende en onweersbuien zongen in het hotel van iemand anders achter de muur.

We waren blij met je, al het andere is proza.

Bloemen en plooien op het bed, fijne zijde gedrenkt in wijn.

Hoeveel we wilden zeggen - ga niet weg, blijf wat langer.

Ga niet weg, laat me eens kijken.

Ik wil alles tot op de bodem opdrinken.

En twee harten breken.

Ik ben niet alleen, jij bent niet alleen.

Refrein:

Het is schemering in andermans hotel, champagne in een glas.

Lippen fluisterden dat het tijd is voor ons, maar handen lieten niet los.

Het regende en onweersbuien zongen in het hotel van iemand anders achter de muur.

We waren blij met je, al het andere is proza.

Het is schemering in andermans hotel, champagne in een glas.

Lippen fluisterden dat het tijd is voor ons, maar handen lieten niet los.

Het regende en onweersbuien zongen in het hotel van iemand anders achter de muur.

We waren blij met je, al het andere is proza.