Shelter - Alcest

J’attends toujours ce moment

Où peu à peu s’efface le jour

Pour rejoindre les eaux calmes

Disparaître loin de chez moi

Mon coeur appartient à la mer

Je voudrais parfois que l’on m’oublie

Pour rejoindre les eaux calmes

Disparaitre

Je préfère aux vacarmes

D’ici-bas la quiétude

Que l’on trouve nageant

Dans le creux des vagues

Les refuges de la mer turquoise

Nous purifiant en ses bras

Mon coeur appartient à la mer

Je voudrais parfois que l’on m’oublie

Pour rejoindre les eaux calmes

Retourner d’où je viens

Ik wacht nog steeds op dit moment

Waar beetje bij beetje de dag vervaagt

Om kalme wateren te bereiken

Verdwijn weg van huis

Mijn hart behoort tot de zee

Soms zou ik graag vergeten willen worden

Om kalme wateren te bereiken

Verdwijnen

Ik geef de voorkeur aan lawaai

Hier beneden de rust

Dat vinden we zwemmen

In de trog van de golven

De schuilplaatsen van de turquoise zee

Ons zuiverend in zijn armen

Mijn hart behoort tot de zee

Soms zou ik graag vergeten willen worden

Om kalme wateren te bereiken

Terug waar ik vandaan kwam