L'île des morts - Alcest

Les eaux grises

Nous emporte

En silence

Au large des rives

Respirant la mélancolie

Amie, sans maître

Partons loin d’ici

Ecoutant seule

La rumeur tranquille

Les navires épars

Sphinx solitaire

Qui sur les vagues se heurtent

Nous entraînent par delà

Les murailles de jadis

Sous une marée d'étoile

Enserrant nos cœur

Enfermés

Dans nos corps de pierre

Maintenu prisonnier

Nous ne somme pas

De cette terre

Nous ne venons pas d’ici

Abandonnant

Le monde de la matière

Sur le point de défaillir

Nos âmes courageuse

Guerrière spirituel

S'évaderont ailleurs

Nous ne sommes pas

De cette terre

Nous ne venons pas d’ici

grijs water

neemt ons mee

stil

Buiten de kusten

Melancholie ademen

Vriend, zonder meester

Laten we hier weggaan

alleen luisteren

Het stille gerucht

De verspreide schepen

eenzame sfinx

Wie op de golven botst

leid ons verder

De muren van vroeger

Onder een sterrentij

Ons hart omsluiten

opgesloten

In onze stenen lichamen

gevangen gehouden

Wij zijn niet

van dit land

We zijn niet van hier

opgeven

De wereld van de materie

Op het punt te mislukken

Onze dappere zielen

spirituele krijger

Zal ergens anders ontsnappen

Wij zijn niet

van dit land

We zijn niet van hier