This Grudge - Alanis Morissette

Fourteen years, thirty minutes

Fifteen seconds I’ve held this grudge

Eleven songs, four full journals

Thoughts of punishment I’ve expended

Not in contact, not a letter

Such communication, telepathic

You’ve been vilified, used as fodder

You deserve a piece of every record

But who’s it hurting now?

Who’s the one that’s stuck?

And who’s it torturing now

With an antique knot in her stomach?

I wanna be big and let go

Of this grudge that’s grown old

All this time I’ve not known

How to rest this bygone

I wanna be soft and resolved

Clean of slate and released

I wanna forgive for the both of us

Like an abandoned house, dusty covered

Furniture, still intact

If I visit it now, do I simply re-live it?

Somehow gratuitous

But who’s still aching now?

Who’s tired of her own voice?

Who is it weighing down

With no gift from time of said healing?

I wanna be big and let go

Of this grudge that’s grown old

All this time I’ve not known

How to rest this bygone

I wanna be soft and resolved

Clean of slate and released

I wanna forgive for the both of us

Maybe as I cut the cord

Veils will lift from my eyes

Maybe as I lay this to rest

Dead weight off my shoulders to rise

Here I sit much determined

Ever ill-equipped to draw this curtain

How this has entertained, validated

And has served me greatly, ever the victim

But who’s done whining now?

Who’s ready to put down?

This load I’ve carried longer

Than I had cared to remember

I wanna be big and let go

Of this grudge that’s grown old

All this time I’ve not known

How to rest this bygone

I wanna be soft and resolved

Clean of slate and released

I wanna forgive for the both of us

I wanna be big and let go

Of this grudge that’s grown old

For the life of me I’ve not known

How to rest this bygone

I wanna be soft and resolved

Clean of slate and released

I wanna forgive for the both of us

Veertien jaar, dertig minuten

Vijftien seconden heb ik deze wrok gekoesterd

Elf nummers, vier volledige dagboeken

Gedachten aan straf die ik heb besteed

Geen contact, geen brief

Zulke communicatie, telepathisch

Je bent belasterd, gebruikt als voer

Je verdient een stukje van elke plaat

Maar wie doet er nu pijn?

Wie is degene die vastzit?

En wie martelt het nu?

Met een antieke knoop in haar maag?

Ik wil groot zijn en loslaten

Van deze wrok die oud is geworden

Al die tijd heb ik het niet geweten

Hoe je dit verleden kunt laten rusten

Ik wil zachtaardig en vastberaden zijn

Schoon van leisteen en vrijgegeven

Ik wil voor ons allebei vergeven

Als een verlaten huis, stoffig bedekt

Meubilair, nog intact

Als ik het nu bezoek, beleef ik het dan gewoon opnieuw?

op de een of andere manier gratis

Maar wie heeft er nu nog pijn?

Wie is haar eigen stem beu?

Wie maakt het zwaar?

Zonder geschenk uit de tijd van genoemde genezing?

Ik wil groot zijn en loslaten

Van deze wrok die oud is geworden

Al die tijd heb ik het niet geweten

Hoe je dit verleden kunt laten rusten

Ik wil zachtaardig en vastberaden zijn

Schoon van leisteen en vrijgegeven

Ik wil voor ons allebei vergeven

Misschien als ik het snoer doorsneed

Sluiers zullen voor mijn ogen oplichten

Misschien terwijl ik dit laat rusten

Dood gewicht van mijn schouders om op te staan

Hier zit ik vastberaden

Ooit slecht uitgerust om dit gordijn te trekken

Hoe dit heeft vermaakt, gevalideerd

En heeft me geweldig gediend, ooit het slachtoffer

Maar wie is er nu klaar met zeuren?

Wie is er klaar om neer te zetten?

Deze lading heb ik langer gedragen

Dan ik me wilde herinneren

Ik wil groot zijn en loslaten

Van deze wrok die oud is geworden

Al die tijd heb ik het niet geweten

Hoe je dit verleden kunt laten rusten

Ik wil zachtaardig en vastberaden zijn

Schoon van leisteen en vrijgegeven

Ik wil voor ons allebei vergeven

Ik wil groot zijn en loslaten

Van deze wrok die oud is geworden

Voor het leven van mij heb ik het niet geweten

Hoe je dit verleden kunt laten rusten

Ik wil zachtaardig en vastberaden zijn

Schoon van leisteen en vrijgegeven

Ik wil voor ons allebei vergeven