These Are the Thoughts - Alanis Morissette

These are the thoughts that go through my head

In my backyard on a sunday afternoon

When I have the house to myself and I am not

Expending all that energy on fighting

With my boyfriend

Is he the one that I will marry

And why is it so hard to be objective about

Myself why do I feel cellularly alone

Am I supposed to live in this crazy city

Can blindly continued fear-induced regurtitated life-denying tradition

Be overcome

Where does the money go that I send

To those in need, if we have so much why do some people have nothing

Still why do I feel frantic when I first wake up in the morning

Why do you say you are spiritual, yet you treat people like shit

How can you say you’re close to God, and yet you talk behind

My back as though I’m not a part of you, why do I say «I'm fine»

When it’s obvious I’m not, why’s it so hard to tell you what I want

Why can’t you just read my mind?

Why do I fear that the quieter I am

The less you will listen

Why do I care whether you like me or not

Why’s it so hard for me to be angry

Why is it such work to stay conscious and so easy to get stuck

And not the other way around

Will I ever move back to Canada

Can I be with a lover with whom I am a student

And a master, oh why am I encouraged to shut my mouth

When it gets too close to home, why cannot I

Live in the moment

Dit zijn de gedachten die door mijn hoofd gaan

In mijn achtertuin op een zondagmiddag

Als ik het huis voor mezelf heb en ik niet

Al die energie besteden aan vechten

Met mijn vriendje

Is hij degene met wie ik zal trouwen?

En waarom is het zo moeilijk om objectief te zijn?

Waarom voel ik me mobiel alleen?

Moet ik in deze gekke stad wonen?

Kan blindelings de door angst veroorzaakte, levensontkennende traditie voortzetten?

Overwonnen worden

Waar gaat het geld naartoe dat ik stuur?

Voor degenen in nood, als we zoveel hebben, waarom hebben sommige mensen dan niets?

Maar waarom voel ik me hectisch als ik 's ochtends voor het eerst wakker word?

Waarom zeg je dat je spiritueel bent, maar behandel je mensen als stront?

Hoe kun je zeggen dat je dicht bij God staat en toch achter je praat?

Mijn rug alsof ik geen deel van je ben, waarom zeg ik «het gaat goed»

Als het duidelijk is dat ik dat niet ben, waarom is het dan zo moeilijk om je te vertellen wat ik wil?

Waarom kun je niet gewoon mijn gedachten lezen?

Waarom ben ik bang dat hoe stiller ik ben?

Hoe minder je luistert

Waarom kan het me schelen of je me leuk vindt of niet?

Waarom vind ik het zo moeilijk om boos te zijn?

Waarom is het zo'n werk om bij bewustzijn te blijven en zo gemakkelijk vast te lopen?

En niet andersom

Zal ik ooit teruggaan naar Canada?

Kan ik bij een minnaar zijn met wie ik een student ben?

En een meester, oh waarom word ik aangemoedigd om mijn mond te houden?

Als het te dicht bij huis komt, waarom kan ik dat dan niet?

Leef in het moment