Three Mules (with Laurence Juber) - Al Stewart, Laurence Juber

Three mules came over a hill

They were dragging a cart

Creaking, it seemed to be falling apart

Laden with millions of dreams

It weighed more than they thought

They never noticed the wheels getting caught

They pulled on, staring ahead

With blinkered eyes and lowered heads

Hoping that all would be fine

I see them now

Time out of time

Ramsey and Stanley and Neville

Were the names of the mules

Each wore a bridle encrusted with jewels

And though a murmur of voices

Was rising behind

Each laboured on And they paid it no mind

They pulled on with never a doubt

Past boulders and holes

Till the road petered out

And giving a snort they sat down

Waiting for somebody else to come round

And from this are our lives writ large

From the beach at Dunkirk

To Pickett’s Charge

And it’s hard to go back

after coming this far

Down the road

Three mules looked over a fence

At the field beyond

Green as a forest it shone in the sun

Into the stillness they broke

Like a stone in a pond

And kicking the gate down

They brayed at the ground

And pulled on tugging a dream

Out of a smile and into a scream

And tossed the damp soil all around

Until the whole field turned muddy brown

And from this are our lives writ large

From the beach at Dunkirk

To Pickett’s Charge

And it’s hard to go back

after coming this far

Down the road

Ah, but it’s not very easy now being a mule

I don’t believe you appreciate all that we do Look at this long and unfortunate face

Try to imagine that you’re in my place

This is my nature

And to it I have to be true

Three mules came over a hill

With a sorrowful air

Though we’ve been judged, they said

It’s hardly fair

All that we did was for you

And the good of the cause

Then they went back to the sound of applause

They went back into the night

Where a sickle of moon

Left a trickle of light

And while we lay under our roofs

The whole night filled up With the beating of hooves

And from this are our lives writ large

From the beach at Dunkirk

To Pickett’s Charge

And it’s hard to go back

after coming this far

Down the road

And from this are our lives writ large

And every day

Is Pickett’s Charge

And it’s hard to go back

after coming this far

Down the road

Drie muilezels kwamen over een heuvel

Ze sleepten een karretje

Krakende, het leek uit elkaar te vallen

Beladen met miljoenen dromen

Het woog meer dan ze dachten

Ze hebben nooit gemerkt dat de wielen vast kwamen te zitten

Ze trokken verder en staarden voor zich uit

Met geknipperde ogen en neergelaten hoofden

In de hoop dat alles goed zou komen

Ik zie ze nu

Tijd over tijd

Ramsey en Stanley en Neville

Waren de namen van de muilezels?

Elk droeg een hoofdstel ingelegd met juwelen

En hoewel een gemompel van stemmen

liep achterop

Elk werkte aan En ze betaalden het niet erg

Ze trokken zonder enige twijfel door

Voorbij keien en gaten

Tot de weg ophield

En een snuifje gavend gingen ze zitten

Wachten tot iemand anders langskomt

En hieruit zijn onze levens groot geschreven

Vanaf het strand van Duinkerken

Naar Pickett's Charge

En het is moeilijk om terug te gaan

na zo ver gekomen te zijn

Aan het einde van de weg

Drie muilezels keken over een hek

Op het veld daarbuiten

Groen als een bos scheen het in de zon

In de stilte braken ze

Als een steen in een vijver

En de poort naar beneden trappen

Ze balkten op de grond

En trok aan het trekken van een droom

Uit een glimlach en in een schreeuw

En gooide de vochtige grond overal rond

Tot het hele veld modderig bruin werd

En hieruit zijn onze levens groot geschreven

Vanaf het strand van Duinkerken

Naar Pickett's Charge

En het is moeilijk om terug te gaan

na zo ver gekomen te zijn

Aan het einde van de weg

Ah, maar het is nu niet zo gemakkelijk om een ​​muilezel te zijn

Ik geloof niet dat je alles waardeert wat we doen. Kijk naar dit lange en ongelukkige gezicht

Probeer je voor te stellen dat je in mijn plaats bent

Dit is mijn aard

En daarvoor moet ik eerlijk zijn

Drie muilezels kwamen over een heuvel

Met een droevige lucht

Hoewel we zijn beoordeeld, zeiden ze:

Het is niet eerlijk

Alles wat we deden was voor jou

En het goede van de zaak

Toen gingen ze terug naar het geluid van applaus

Ze gingen terug de nacht in

Waar een maansikkel

Liet een straaltje licht achter

En terwijl we onder onze daken lagen

De hele nacht gevuld met het slaan van hoeven

En hieruit zijn onze levens groot geschreven

Vanaf het strand van Duinkerken

Naar Pickett's Charge

En het is moeilijk om terug te gaan

na zo ver gekomen te zijn

Aan het einde van de weg

En hieruit zijn onze levens groot geschreven

En elke dag

Is Pickett's Charge

En het is moeilijk om terug te gaan

na zo ver gekomen te zijn

Aan het einde van de weg