Marion the Chaitlaine (with Laurence Juber) - Al Stewart, Laurence Juber

When the great collector found her

She was just a girl

She rang a chord inside him

And he stole her to the centre of his world

Many wished they could be in her shoes

But she surely did know how to have the blues

He tried to make a star of her

She never did know why

And though she could have told him

There were some things that his money couldn’t buy

She never knew a way to refuse

But she surely did know how to have the blues

They say tomorrow’s such a long, long time

They say tomorrow never comes

Whatever happened to this dream of mine

Count the days as they run

He built himself a castle

On a hill above a bay

Where Marion the Chatelaine

Charmed every single one who came to stay

Some never knew, while others read the clues

That she surely did know how to have the blues

They say tomorrow’s such a long, long time

They say tomorrow never comes

Whatever happened to this dream of mine

Count the days as they run

When all the parties ended

In the castle on the hill

The paintings and the statues stood alone

And all the corridors grew still

She got caught between the shadows and the booze

And she surely did know how to have the blues

Toen de grote verzamelaar haar vond

Ze was nog maar een meisje

Ze belde een akkoord in hem

En hij stal haar naar het centrum van zijn wereld

Velen wensten dat ze in haar schoenen konden staan

Maar ze wist zeker hoe ze de blues moest hebben

Hij probeerde een ster van haar te maken

Ze heeft nooit geweten waarom

En hoewel ze het hem had kunnen vertellen

Er waren een aantal dingen die zijn geld niet kon kopen

Ze wist nooit een manier om te weigeren

Maar ze wist zeker hoe ze de blues moest hebben

Ze zeggen dat morgen zo'n lange, lange tijd is

Ze zeggen dat morgen nooit komt

Wat er ook met deze droom van mij is gebeurd

Tel de dagen zoals ze lopen

Hij bouwde een kasteel voor zichzelf

Op een heuvel boven een baai

Waar Marion de Chatelaine

Charmeerde iedereen die kwam om te blijven

Sommigen wisten het nooit, terwijl anderen de aanwijzingen lazen

Dat ze zeker wist hoe ze de blues moest hebben

Ze zeggen dat morgen zo'n lange, lange tijd is

Ze zeggen dat morgen nooit komt

Wat er ook met deze droom van mij is gebeurd

Tel de dagen zoals ze lopen

Toen alle partijen eindigden

In het kasteel op de heuvel

De schilderijen en de beelden stonden op zichzelf

En alle gangen werden stil

Ze kwam vast te zitten tussen de schaduwen en de drank

En ze wist zeker hoe ze de blues moest hebben