The Golden Vortex Of Kaltaz - Akphaezya

Khym, as ready as you can be… as soon as it is… as none could hold you yet.

.

go… and face the wind of fire… Face your own fate…

…You think you can touch the blue courtain of tomorrow’s sky… If no one can.

.

If death seems to be worst… Khym…"

«Sleep well priest, to eternity and… Thanks priest, you have been a father to

me… Please, see all these tears that I cannot cry because, as the wind I will

fight, my heart feels dry

(…) Now, walking on old golden waves, I follow the wind of the sea of sand…

Flying away from your grave, I follow the wind of which I am the slave:

I am in a whirlwind of fire as the sand burns my skin.

Flying higher and

higher by the wings of my screams…»

But his soul was still resisting: «The Vortex is leading me to a world of agony,

drowning me into the Golden Sea.»

Waking out, Khym saw a man, held up his hand and reminded him of the man’s face.

Khym grew wan… He was Tyro, lord of the nomad kings and master of the desert

wind!

Tyro looked at the sky and began to speak… Here are his words:

«Congratulation dead priest… Stronger than you were, your student is,

since he defied the sand storm and the Vortex of Kaltaz… all alone!

So, I make him one of my sons.

I can feel the faith beating under his skin…»

And, forgetting what the young could have done (-Time to talk will come with

time to understand-), Tyro gave the lands of Kaltaz which, now, would obey to

Khym.

His soul was comprehending: «I master the Vortex, spring the fountain of

agony… I am Khym, Sheikh of the Golden Sea…»

Tyro looked down to Khym, then closed his eyes and slowly said: «Men and women

must be free to be considered alive!»

After that, he disappeared and.

His voice resounded: «Swear, and do not ever

forget!»

Khym, zo klaar als je kunt zijn... zodra het is... zoals niemand je nog kan vasthouden.

.

ga... en confronteer de wind van vuur... je eigen lot onder ogen zien...

...Je denkt dat je de blauwe courtain van de hemel van morgen kunt aanraken... Als niemand dat kan.

.

Als de dood het ergst lijkt... Khym..."

"Slaap lekker priester, tot in de eeuwigheid en... Bedankt priester, je bent een vader voor"

mij... Alsjeblieft, zie al deze tranen die ik niet kan huilen omdat ik, als de wind,

vecht, mijn hart voelt droog

(…) Nu, lopend op oude gouden golven, volg ik de wind van de zee van zand…

Wegvliegend van je graf, volg ik de wind waarvan ik de slaaf ben:

Ik ben in een wervelwind van vuur terwijl het zand op mijn huid brandt.

Hoger vliegen en

hoger door de vleugels van mijn geschreeuw...»

Maar zijn ziel verzette zich nog steeds: «De Vortex leidt me naar een wereld van pijn,

mij verdrinken in de Gouden Zee.»

Toen hij wakker werd, zag Khym een ​​man, stak zijn hand op en deed hem denken aan het gezicht van de man.

Khym werd bleek ... Hij was Tyro, heer van de nomadenkoningen en meester van de woestijn

wind!

Tyro keek naar de lucht en begon te praten... Hier zijn zijn woorden:

«Gefeliciteerd dode priester... Sterker dan u was, is uw leerling,

sinds hij de zandstorm en de Vortex van Kaltaz trotseerde... helemaal alleen!

Dus ik maak hem een ​​van mijn zonen.

Ik voel het geloof onder zijn huid kloppen...»

En vergeten wat de jongeren hadden kunnen doen (-tijd om te praten komt met

tijd om het te begrijpen), gaf Tyro het land van Kaltaz dat nu zou gehoorzamen aan

Khym.

Zijn ziel begreep: "Ik beheers de Vortex, ontspring de fontein van"

doodsangst... ik ben Khym, sjeik van de Gouden Zee...»

Tyro keek neer op Khym, sloot toen zijn ogen en zei langzaam: «Mannen en vrouwen

moet vrij zijn om als levend te worden beschouwd!»

Daarna verdween hij en.

Zijn stem weerklonk: «Zweer, en doe het nooit»

vergeten!"