Into Infernus - Akeldama

Descending from my mortal life

Falling to the depths

Of the abyss

Crashing down

From my existence

What is this nightmare?

So strange

Intangible

Yet so real

This must be the end of me

And at once

Everything comes to a stop

This place grows cold and silent

A stillness like I’ve never felt before

I can feel terror coming

A hanging dark presence looming

From the haze approaches a figure

A shadow, a void, a chasm of nothingness

As it draws nearer, shivers shoot through my soul

Encased in smoke

This demon trudges forth

With me in its gaze

«I am the lord of lies, a beast of illusion

The great deceiver

Now is your chance to rewind

To go back in time and

Leave this all behind»

And what’s this chance?

I’ve gone to the end of the earth

To find an answer

«You deserve to let her live

But to be without her

And free from her memory»

This offer will leave me

Desolate and lost

It’s the only way to bring her back again

«You'll have to destroy yourself»

Take pity on my soul

I can’t live with this regret

Please make me forget this torment

«I will erase it all»

I can live again

But without her

I will never be complete

I must let her go

I will accept a hopeless life

To know that she is alive

I know I’ll lose myself

To know that she is safe

Will give me solace to go on

As I am ripped from this existence

Time is tearing to make this seam

My life now gone, not even

A memory

All that I have ever know

Has vanished before my eyes

And now I’m lost in my mind

Captivated by the state of bliss in my unconsciousness

I’m slipping from reality

I do not remember

What I was living for

I just can’t seem to grasp

How I’m feeling

So incomplete and disconnected

My mind lays in ruins

Stripped of my salvation

Afdalen uit mijn sterfelijk leven

In de diepte vallen

Van de afgrond

Neerstorten

Uit mijn bestaan

Wat is deze nachtmerrie?

Zo vreemd

Ontastbaar

Maar toch zo echt

Dit moet het einde van mij zijn

En in één keer

Alles komt tot stilstand

Deze plek wordt koud en stil

Een stilte zoals ik nog nooit eerder heb gevoeld

Ik voel angst opkomen

Een hangende donkere aanwezigheid opdoemen

Vanuit de nevel nadert een figuur

Een schaduw, een leegte, een kloof van niets

Terwijl het dichterbij komt, schieten de rillingen door mijn ziel

Gehuld in rook

Deze demon sjokt voort

Met mij in zijn blik

"Ik ben de heer der leugens, een beest van de illusie"

De grote bedrieger

Dit is je kans om terug te spoelen

Terug in de tijd gaan en

Laat dit allemaal achter »

En wat is deze kans?

Ik ben naar het einde van de aarde gegaan

Een antwoord vinden

"Je verdient het om haar te laten leven"

Maar om zonder haar te zijn

En vrij van haar geheugen»

Deze aanbieding zal me verlaten

Desolaat en verloren

Het is de enige manier om haar weer terug te brengen

«Je zult jezelf moeten vernietigen»

Heb medelijden met mijn ziel

Ik kan niet leven met deze spijt

Laat me alsjeblieft deze kwelling vergeten

"Ik zal alles wissen"

Ik kan weer leven

Maar zonder haar

Ik zal nooit compleet zijn

Ik moet haar laten gaan

Ik accepteer een hopeloos leven

Om te weten dat ze leeft

Ik weet dat ik mezelf zal verliezen

Om te weten dat ze veilig is

Zal me troost bieden om door te gaan

Omdat ik uit dit bestaan ​​ben gerukt

De tijd dringt om deze naad te maken

Mijn leven is nu voorbij, zelfs niet

Een herinnering

Alles wat ik ooit heb geweten

Is voor mijn ogen verdwenen

En nu ben ik verdwaald in mijn gedachten

Gefascineerd door de staat van gelukzaligheid in mijn bewusteloosheid

Ik glibber uit de realiteit

Ik herinner me het niet meer

Waar ik voor leefde

Ik kan het gewoon niet bevatten

Hoe ik me voel

Zo onvolledig en niet verbonden

Mijn geest ligt in puin

Ontdaan van mijn redding