A Glimpse of Perfection - Akeldama

Hopelessness and desperation

Have become my comfort

I find terror in the thought that

Change could end my suffering

I’ve been stripped of everything

There’s nothing left of me here

Not even a memory

I’ve become content with this dreary wasteland

Afraid to seek out change

But this lingering hope won’t leave me

It nags at the center of my being

It compels me to move, to search

To find someone here who completes me

Innocent

In my desperation

Seek another life

One I’m calling out to

With everything inside me

This is my last my hope

I wander aimlessly

Clinging to this incessant distant dream

Finally

I catch a glimpse of her

She’s shining

Bathed in blue light

I can feel my soul igniting

I give chase

I long to look into her eyes

I know that everything I’ve lost

Within her gaze I’ll find

But now I’ve lost her in the crowd

Desperation closes in on me

I can’t lose her now

I’ve found the source of my hope

I can feel it in my heart

Having this ripped from me

Will tear me apart

I knew I should have left it

Well enough alone

This hope I’ve found has done nothing

But drag me deeper

Hopelessness and desperation

Have become my comfort

I find terror in the thought that

Change could end my suffering

All of the light that shines from within her

Won’t stop calling to me

I must accept that this hope will never fade

Until the day I find her

Hopeloosheid en wanhoop

Zijn mijn troost geworden

Ik vind angst in de gedachte dat

Verandering kan een einde maken aan mijn lijden

Ik ben van alles ontdaan

Er is hier niets meer van mij

Zelfs geen herinnering

Ik ben tevreden met deze sombere woestenij

Bang om verandering te zoeken

Maar deze slepende hoop laat me niet los

Het knaagt in het centrum van mijn wezen

Het dwingt me te bewegen, te zoeken

Om hier iemand te vinden die mij compleet maakt

Onschuldig

In mijn wanhoop

Zoek een ander leven

Een waar ik naar roep

Met alles in mij

Dit is mijn laatste hoop

Ik dwaal doelloos rond

Vastklampen aan deze onophoudelijke verre droom

Tenslotte

Ik vang een glimp van haar op

Ze schijnt

Badend in blauw licht

Ik voel mijn ziel ontbranden

ik zet de achtervolging in

Ik verlang ernaar om in haar ogen te kijken

Ik weet dat alles wat ik heb verloren

In haar blik zal ik vinden

Maar nu ben ik haar kwijt in de menigte

Wanhoop komt op me af

Ik kan haar nu niet kwijtraken

Ik heb de bron van mijn hoop gevonden

Ik voel het in mijn hart

Dit van mij afgepakt hebben

Zal me uit elkaar scheuren

Ik wist dat ik het had moeten achterlaten

Goed genoeg alleen

Deze hoop die ik heb gevonden heeft niets gedaan

Maar sleep me dieper

Hopeloosheid en wanhoop

Zijn mijn troost geworden

Ik vind angst in de gedachte dat

Verandering kan een einde maken aan mijn lijden

Al het licht dat vanuit haar binnenste schijnt

Blijft me bellen

Ik moet accepteren dat deze hoop nooit zal vervagen

Tot de dag dat ik haar vind