Iracema - Adoniran Barbosa, Clara Nunes

Iracema, eu nunca mais te vi

Iracema meu grande amor foi embora

Chorei, eu chorei de dor porque

Iracema meu grande amor foi você

Iracema, eu sempre dizia

Cuidado ao atravessar essas ruas

Eu falava, mas você não escutava não

Iracema você atravessou na contra mão

E hoje ela vive la no céu

Ela vive bem juntinho de nosso senhor

De lembrança guardo somente suas meias e seu sapato

Iracema, eu perdi o seu retrato

Iracema, faltava vinte dias para o nosso casamento, que nóis ia se casar

Você atravessou a rua são joão, veio um carro, te pega, te pincha no chão

Você foi para assistência

O chofer não teve culpa iracema

Paciência

E hoje ela vive lá no céu

Ela vive bem juntinho de nosso senhor

De lembrança guardo somente suas meias e seu sapato

Iracema, eu perdi o seu retrato

Iracema, ik heb je nooit meer gezien

Iracema mijn grote liefde is vertrokken

Ik huilde, ik huilde van de pijn omdat

Iracema mijn grote liefde was jij

Iracema, zei ik altijd

Wees voorzichtig bij het oversteken van deze straten

Ik sprak, maar je luisterde niet

Iracema je hebt de tegenhand gekruist

En vandaag woont ze daar in de lucht

Ze woont heel dicht bij onze heer

Als souvenir bewaar ik alleen je sokken en schoenen

Iracema, ik ben je portret kwijt

Iracema, het was twintig dagen voor onze bruiloft, we zouden gaan trouwen

Je stak de São João-straat over, er kwam een ​​auto, hij vangt je, je knijpt in de vloer

je ging voor hulp

De chauffeur had geen schuld in iracema

Geduld

En vandaag woont ze daar in de hemel

Ze woont heel dicht bij onze heer

Als souvenir bewaar ik alleen je sokken en schoenen

Iracema, ik ben je portret kwijt