Canto Das Três Raças - Clara Nunes

Ninguém ouviu

Um soluçar de dor

No canto do Brasil

Um lamento triste

Sempre ecoou

Desde que o índio guerreiro

Foi pro cativeiro

E de lá cantou

Negro entoou

Um canto de revolta pelos ares

No Quilombo dos Palmares

Onde se refugiou

Fora a luta dos Inconfidentes

Pela quebra das correntes

Nada adiantou

E de guerra em paz

De paz em guerra

Todo o povo desta terra

Quando pode cantar

Canta de dor

Ôh ôh ôh ôh ôh ôh

Ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh

Ôh ôh ôh ôh ôh ôh

Ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh ôh

E ecoa noite e dia

É ensurdecedor

Ai, mas que agonia

O canto do trabalhador

Esse canto que devia

Ser um canto de alegria

Soa apenas

Como um soluçar de dor

niemand heeft gehoord

Een snikken van pijn

In de hoek van Brazilië

Een droevige klaagzang

echode altijd

Sinds de krijger Indiaan

ging in gevangenschap

En van daaruit zong hij

neger intoneerde

Een lied van opstand door de lucht

Bij Quilombo dos Palmares

Waar heb je je toevlucht gezocht?

Buiten de strijd van de Inconfidentes

Door de kettingen te verbreken

niets hielp

En oorlog in vrede

Van vrede in oorlog

Alle mensen van dit land

wanneer kan je zingen?

zingt van pijn

oh oh oh oh oh oh

oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh

oh oh oh oh oh oh

oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh

Het weergalmt dag en nacht

Het is oorverdovend

Oh, wat een pijn

De arbeidershoek

Die hoek die moet

Om een ​​lied van vreugde te zijn

Het klinkt gewoon

Als een snik van pijn