Nowy Zmysł - AdMa

Daj mi, daj mi

Dotyk, słuch, smak, węch

Przesiąknęłam już Tobą jak nozdrza powietrzem

I choć mam Cię za sobą, nie czuję, że jesteś

Daj mi nowy zmysł, bym mogła poczuć Cię nim

Ponoć ze złego toru już nie ma powrotu

I należy czuć chwilę, by ją złapać w amoku

Ale chwilę tworzysz Ty i celebruję ją dziś

Twoje opuszki palców na skórze gdzieś w locie

Tak wyśnionych kochanków nie spotyka się co dzień

Niczym liście akantu oplatamy się w splocie

Obiecując, że jutro poczujemy ten ogień

Nie możemy dziś usnąć, to się tli, wiatr wodę

Odprowadza z policzków zostawiając sól, wolę

Uczuć lód w swoim mięśniu, co zasila aortę

Możesz mówić mi «więźniu», choć to jednak niemądre, nie?

Daj mi nowy zmysł, bym mogła poczuć Cię nim

Daj mi nowy — Daj mi nowy — Daj mi nowy zmysł

Nie możemy w dal patrzeć, więc zamykamy oczy

I tak zwierciadła duszy nas przestały obchodzić

Daj mi nowy zmysł, bym mogła poczuć Cię nim

Rzeczywistość nas rani, rzeczywistośc nas zwodzi

Żyjąc wciąż zakłamani marzeniami jak dzieci

Ale dorośniemy dziś i zburzy się labirynt

Gdzieś usłyszę Twe kroki zaskoczona stukotem

Przybliżając się szybko do tej myśli jak mogę

Lecz wrażenie to znika, gdy oświetlam podłogę

Dotykając skrzydłami oświetlenia — ćma w locie

Poparzeniu oddaję swoje oczy, słuch, dłonie

Poparzenie pochłania moje kubki smakowe

Moje zmysły są chore, nie wyczuwają, wiesz

Proszę, stwórz dla mnie nowe, bym znów chłonęła Cię

N-O-W-Y, daj mi, daj mi, daj mi, daj mi nowy zmysł

Daj mi nowy zmysł, bym mogła poczuć Cię nim

Proszę Cię!

Geef me, geef me

Aanraken, horen, proeven, ruiken

Ik heb je al doordrongen als neusgaten met lucht

En ook al heb ik je achter me, ik heb niet het gevoel dat je er bent

Geef me een nieuw gevoel zodat ik je ermee kan voelen

Blijkbaar is er geen terugkeer van het verkeerde spoor

En je zou het moment moeten voelen om haar op hol te slaan

Maar jij creëert het moment en ik vier het vandaag

Je vingertoppen op de huid ergens in de vlucht

Zulke droomliefhebbers worden niet elke dag ontmoet

Als acanthusbladeren verstrengelen we ons in het weefsel

Belovend dat we morgen dat vuur zullen voelen

We kunnen niet slapen vandaag, het smeult, windwater

Het loopt uit de wangen en laat zout achter, ik geef de voorkeur

Voel het ijs in je spier, die de aorta voedt

Je kunt me "gevangene" noemen, hoewel dat onverstandig is, toch?

Geef me een nieuw gevoel zodat ik je ermee kan voelen

Geef me een nieuwe - Geef me een nieuwe - Geef me een nieuw gevoel

We kunnen niet in de verte kijken, dus sluiten we onze ogen

En dus hielden de spiegels van de ziel ons niet langer bezig

Geef me een nieuw gevoel zodat ik je ermee kan voelen

De werkelijkheid doet ons pijn, de werkelijkheid bedriegt ons

Levende nog steeds liegende dromen als kinderen

Maar we zullen vandaag opgroeien en het doolhof zal instorten

Ergens hoor ik je voetstappen opgeschrikt door een gekletter

Ik benader deze gedachte zo snel als ik kan

Maar deze indruk verdwijnt als ik de vloer verlicht

De verlichting aanraken met vleugels - een mot tijdens de vlucht

Ik geef mijn ogen, gehoor en handen aan de brandwond

De brandwond verteert mijn smaakpapillen

Mijn zintuigen zijn ziek, ze voelen niet, weet je

Maak alsjeblieft een nieuwe voor mij om je weer op te nemen

N-O-W-Y, geef me, geef me, geef me, geef me een nieuw gevoel

Geef me een nieuw gevoel zodat ik je ermee kan voelen

Alstublieft!