Cyklotymia - AdMa

Czas jakoś szybciej mija, szybsza chwila, sen jest lekki, krótki dzień

Dzisiaj myślę: Cyklotymia — F34, wiem

Stosy książek, zaburzenia;

Ja?

Ja?

Ja?

Ja nie

Subdepresja mnie omija, hipomanii pragnę wręcz

Ból nie mija, ból zostaje, bliskich ucisk sięgnął dna

Chyba przez złe doświadczenia miewam lęki, trudniej spać

Nie odbieram telefonów, skrzynka już mi pęka w szwach

Czasem czuję się jak Callas, nieszczęśliwa, łaknę salw

Czucie wglądu mnie przytłacza, psychodynamiczny szał

Gdy szczerość spuszczam ze smyczy, miewam Lśnienia tak jak Jack

Poszukuje szczęścia w gnieździe, lecz kukułka nie ma gniazd

Wiem, że nie jestem samotna, ale z pustką chodzę spać

Niektórzy nie

Rozumieją, że

I samotnym można być

Kiedy telefony urywają się

Nie pamiętam już dokładnie od kiedy odczuwam strach

Przed zwykłymi zadaniami, wyzwaniami rzekłbyś dnia

Może jakoś od liceum, gdy w słuchawce krzyczał alt

Matki mojej koleżanki sączącej z słuchawki jad

Ludzie, widzisz, nas zawodzą jak w Kuracji Majera

Strach przed wagą naszych czynów każe kłamać ciągle nam

De tijd gaat op de een of andere manier sneller voorbij, het moment is sneller, de slaap is licht, de dag is kort

Vandaag denk ik: Cyclothymie - F34, ik weet het

Stapels boeken, wanorde;

L?

L?

L?

ik doe niet

Subdepressie ontgaat me, ik verlang naar hypomanie

De pijn gaat niet weg, de pijn blijft, de onderdrukking van dierbaren heeft de bodem bereikt

Ik denk dat door slechte ervaringen ik angst heb, het is moeilijker om te slapen

Ik neem geen telefoontjes aan, mijn inbox barst uit zijn voegen

Soms voel ik me net Callas, ongelukkig, ik verlang naar salvo's

Het gevoel van inzicht overweldigt me, psychodynamische razernij

Als ik eerlijkheid loslaat, heb ik Shinings net als Jack

Het zoekt geluk in het nest, maar de koekoek heeft geen nesten

Ik weet dat ik niet eenzaam ben, maar ik ga leeg slapen

Sommigen niet

Dat begrijpen ze

En je kunt eenzaam zijn

Als de telefoons afgaan

Ik weet niet meer precies wanneer ik angst voelde

Vóór de gebruikelijke taken, uitdagingen zou je zeggen van de dag

Misschien sinds de middelbare school, toen de alt in de handset schreeuwde

De moeder van mijn vriend lekt gif uit de oortelefoon

Mensen, zie je, laten ons in de steek zoals bij Majer's behandeling

Angst voor het gewicht van onze acties zorgt ervoor dat we de hele tijd liegen