Picture of Dorian Gray - Ad Vitam Aeternam

Staring at the one occupying the picture

Both envy and hate got a grip on me

Time wouldn’t fade the lines of his face

Admired and lusted after by some noble guests

As you would be kept clear of by those who would’ve brought you up to deity

I wish time would avoid me like the plague

And devour the gentle outlines on his face

To do so I would sell my soul to the devil

No need to grieve, night is drawing near

Will take away my daydream and sink into the ocean of stranger thoughts

Your prayer sounds enchantress to me like a spell

Get drunk on my words by yearning for this new life offering itself

I’ve been listened to by the Evil One

Who has made my prayer come true

I’ve lost all kind of sleep…

The ones that once loved me died in the net of my pride and imposture…

Now I feel ashamed

Cannot hide away from the curse that prevails in me

Each night I crowd round your soul and your

Nastiest thoughts taste like exquisite food

I happened to believe from pain burden I could be freed

Once upon a human, dust do dust, ashes to ashes

And once upon a vampire, vestige for centuries…

All the more beautiful the suffer is

Unwelcome gift… immortality!

Admired and lusted after as you would be kept clear of by those who would’ve

brought you up to deity…

This obscene face gazing at me

To disclose the cruel truth of my being

I wish you dead, I’m losing grip all the same

Mankind… can’t you see this is killing me?

Staren naar degene die op de foto staat

Zowel afgunst als haat kregen greep op mij

De tijd zou de lijnen van zijn gezicht niet doen vervagen

Bewonderd en begeerd door enkele nobele gasten

Zoals je zou worden weggehouden door degenen die je zouden hebben opgevoerd tot godheid

Ik wou dat de tijd me zou mijden als de pest

En verslind de zachte contouren op zijn gezicht

Om dat te doen, zou ik mijn ziel aan de duivel verkopen

U hoeft niet te treuren, de nacht nadert

Zal mijn dagdroom wegnemen en wegzinken in de oceaan van vreemde gedachten

Je gebed klinkt voor mij als een tovenares

Word dronken van mijn woorden door te verlangen naar dit nieuwe leven dat zichzelf aanbiedt

Er is naar me geluisterd door de Boze

Wie heeft mijn gebed laten uitkomen?

Ik heb alle soorten slaap verloren...

Degenen die ooit van me hielden stierven in het net van mijn trots en bedrog...

Nu schaam ik me

Kan me niet verbergen voor de vloek die in mij heerst

Elke nacht dwaal ik rond je ziel en je

De smerigste gedachten smaken naar voortreffelijk eten

Ik geloofde toevallig dat ik van pijn zou kunnen worden bevrijd

Er was eens een mens, stof doet stof, as tot as

En er was eens een vampier, eeuwenlang een overblijfsel...

Des te mooier het lijden is

Ongewenst geschenk... onsterfelijkheid!

Bewonderd en begeerd zoals je zou worden weggehouden door degenen die dat zouden hebben gedaan

heeft je tot godheid gebracht...

Dit obscene gezicht dat naar me staart

Om de wrede waarheid van mijn wezen te onthullen

Ik wens je dood, ik verlies toch de grip

De mensheid... kan je niet zien dat dit me doodt?