Infinite And Profane Thrones - Absu

As we journey over to the summit

We hear the echoes of dispossession

Who is to worry about our affliction

When my body departs from the shame

The wickedness my sinfullness

You may swell to the elysian fields

But the befall of Marduk will trace the literal thruth

The Utuk xul!

Wine’s Holy Fool!

Whereby to capture and atone the clouded soul

The weeping apparition looks for duration

Conjectures of being vulgar, then godless ways

Euphony sounds the sanctum bell

I will structure the ordained spell

Guide the mistress versus the throne

Here’s the first seed of the inquisition

Black lake current sailed past the rushes

Dismal heights will melt the scarlet snow

I’ll give my sorrow to the lady in white

'O' pale flower, you’ll feel the vein in depth.'

The wanderers of the eroded

The gates of Ganzir!

The Magnum Opus

The Xenolith!

Monuments of a vanquished civilization

A cenotaph of theomorphic conjurations

Sempiternity of the ones of our underworld

Archetypal images awaits the declivity

Infinite and profane thrones

Absymal sighs of the damned

Feel the intention by depressing your own god.

Terwijl we naar de top reizen

We horen de echo's van onteigening

Wie moet zich zorgen maken over onze aandoening?

Wanneer mijn lichaam vertrekt van de schaamte

De slechtheid mijn zondigheid

U kunt opzwellen naar de elysische velden

Maar de overkomst van Marduk zal de letterlijke waarheid volgen

De Utuk xul!

De heilige dwaas van wijn!

Waarmee de vertroebelde ziel te vangen en te verzoenen

De wenende verschijning zoekt naar duur

Vermoedens van vulgair zijn, dan goddeloze manieren

Euphony luidt de heiligdomsbel

Ik zal de voorgeschreven spreuk structureren

Leid de meesteres tegen de troon

Hier is het eerste zaadje van de inquisitie

De stroom van het zwarte meer zeilde langs de biezen

Sombere hoogten zullen de scharlaken sneeuw doen smelten

Ik geef mijn verdriet aan de dame in het wit

'O' bleke bloem, je voelt de ader in de diepte.'

De zwervers van de geërodeerde

De poorten van Ganzir!

Het Magnum Opus

De Xenolith!

Monumenten van een overwonnen beschaving

Een cenotaaf van theomorfe bezweringen

Semiterniteit van die van onze onderwereld

Archetypische beelden wachten op de helling

Oneindige en profane tronen

Absymmetrische zuchten van de verdoemden

Voel de intentie door je eigen god te deprimeren.