Battue par les flots jamais ne sombre - Abduction

Indécis soufflent vents contraires

Menaces étrangères vainquent réticences rentières

Prend Saint-Denis et prie pour Paris

En modeste chapelle recueillie

Épée tirée en Nativité vaut craintes d’impiété

Hardiesse supportée des victoires passées

Est élan de perpétuelle volonté

Les clairons sonnent la charge

Les attaques se font et se défont

L’en-masse est lame de fond

Toutes forces assaillant les boulevards enlèvent

Aube sanglante jour saint n’empêche

Viennent à s'échouer les espoirs de tous les siens

Ceux qui bâtissent sans fin ces gloires partant de rien

Pour mieux les pleurer devant l’autel foudroyé

Entendre le souffle dans la nef éternelle

Du champ des morts au chant des cieux

Cœur silencieux en chapelle de marbre

Elle eut été prise, en un murmure

Dont l'écho conjure de tenir

À l’aurore les ralliements, aux rêves d’acier

Proclamant la délivrance de Paris

Contre voix par le roi cessent les assauts

Tombe l’ombre sur les heaumes ébréchés

Cœurs glacés au repli intimés sous le glas fatal

Renoncer aux murs fuir ennemi et gloire

Cris au ciel ire de Jehanne sous l’outrage

Déplorant l’injure aux morts par le parjure

Ornements recouvrés en majesté

Intronisé sous vivats de courtisans

Lors âme seule au sanctuaire se recueille

Dépose ses armes aux pieds de la Dame

Se fane l’or du lys

Nul baume son armure fissurée

Perte de si hauts espoirs

Une délivrance si proche, si loin

Onbeslist, tegenwind waait

Buitenlandse bedreigingen overwinnen de terughoudendheid van de rentenier

Neem Saint-Denis en bid voor Parijs

In een bescheiden, herinnerde kapel

Zwaard getrokken in de geboorte van Christus is de angst voor goddeloosheid waard

Vrijmoedigheid doorstaan ​​van eerdere overwinningen

Is momentum van eeuwige wil?

De bugels klinken de lading

Aanvallen komen en gaan

De massa is massaal

Alle troepen die de boulevards aanvallen nemen af

Bloedige dageraad heilige dag verhindert niet

De hoop van al zijn mensen is verbrijzeld

Degenen die deze heerlijkheden eindeloos vanuit het niets opbouwen

Om ze beter te rouwen voor het verbrijzelde altaar

Hoor de adem in het eeuwige schip

Van het veld van de doden naar het lied van de lucht

Stil hart in marmeren kapel

Ze zou zijn genomen, in een fluistering

Wiens echo roept om vast te houden?

Bij dageraad rally's, dromen van staal

De verlossing van Parijs aankondigen

Tegen de stem van de koning staakt u de aanvallen

Schaduw valt op de afgebroken helmen

Harten ijzig in retraite-respondenten onder de fatale dood

Doe afstand van muren, ontvlucht vijand en glorie

Schreeuwt naar de hemel woede van Jehanne in verontwaardiging

Treuren over de belediging van de doden door meineed

Ornamenten teruggevonden in Majesty

Ingewijd tot gejuich van hovelingen

Wanneer de ziel alleen in het heiligdom zich herinnert

Leg je armen neer aan de voeten van de Vrouwe

Het goud van de lelie vervaagt

Niemand balsem haar gebarsten pantser

Verlies van zulke hoge verwachtingen

Een verlossing zo dichtbij, zo ver