Beyond Life’s Scenery - Sirenia

There’s a voice that speaks of time

There’s a growing void inside

There are doors in life that I can’t seem to find

There’s a fire in my dreams

Fading day by day it seems

There’s a narrow path beneath the fallen leaves

The years we tried to deny

Still haunt us now

There’s a garden deep within

Where all life is withering

There’s a fall and there’s a wall and there’s a sin

There are nails through my heart

All hope is torn apart

There are footsteps leading to my epitaph

The years we tried to deny

Still haunt us now

I see you stand forsaken

On a desolate and distant shore

You have been lost for so long

No one can ever take you back to how it was

Down, feeling down, falling down, sinking further down

Misery circles around

Wane, feel the pain, gone insane and this life’s to blame

Seems like it’s all in vain

Dark, the past was dark, the present’s dark, the future seems so dark

Alike our hearts

Deep is the sleep that life keeps beyond it’s scenery

What life sows, we’ll never reap

The years we tried to deny

Still haunt us now

The pain still burns deep inside

As life flows by

Er is een stem die over tijd spreekt

Er is een groeiende leegte van binnen

Er zijn deuren in het leven die ik niet kan vinden

Er is een vuur in mijn dromen

Het lijkt met de dag te vervagen

Er is een smal pad onder de gevallen bladeren

De jaren die we probeerden te ontkennen

Achtervolgen ons nu nog steeds

Er is een tuin diep van binnen

Waar al het leven verwelkt

Er is een val en er is een muur en er is een zonde

Er gaan spijkers door mijn hart

Alle hoop is verscheurd

Er zijn voetstappen die leiden naar mijn grafschrift

De jaren die we probeerden te ontkennen

Achtervolgen ons nu nog steeds

Ik zie dat je verlaten staat

Op een verlaten en verre kust

Je bent al zo lang de weg kwijt

Niemand kan je ooit terugbrengen naar hoe het was

Beneden, neerslachtig voelen, vallen, verder zakken

Ellende cirkelt rond

Afnemen, de pijn voelen, gek geworden en dit leven is de schuld

Het lijkt allemaal tevergeefs

Donker, het verleden was donker, het heden is donker, de toekomst lijkt zo donker

Gelijk ons ​​hart

Diep is de slaap die het leven buiten zijn landschap bewaart

Wat het leven zaait, zullen we nooit oogsten

De jaren die we probeerden te ontkennen

Achtervolgen ons nu nog steeds

De pijn brandt nog steeds diep van binnen

Terwijl het leven voorbij vloeit